მოგილიოვის ხიდი

მოგილიოვის ხიდი (რუს. Могилёвский мост) — საფეხმავლო და საავტომობილო ხიდი სანქტ-პეტერბურგში, საადმირალოს რაიონში. ერთმანეთთან აკავშირებს კოლომენსკისა და პოკროვსკის კუნძულებს. ხიდის სიგრძეა 28,3 მეტრი, ხოლო სიგანე — 24 მეტრი.

მოგილიოვის ხიდი რუს. Могилёвский мо́ст
საერთო ხედი
კოორდინატები: 59°55′18″ ჩ. გ. 30°17′35″ ა. გ.
ქვეყანა	რუსეთი
ადგილმდებარეობა	სანქტ-პეტერბურგი
გამოყენების სფერო	საფეხმავლო, საავტომობილო
გადებულია	გრიბოედოვის არხი
სიგრძე	28,3 მ
სიგანე	24 მ
გზის ხაზების რაოდენობა	4
გახსნის თარიღი	1906 წ.
რეკონსტრუქცია	1916, 1928, 1951-1953 წწ.
სურათები ვიკისაწყობში

მდებარეობა

მოგილიობის ხიდი მდებარეობს ლერმონტოვის პროსპექტის ღერძზე. ხიდთან ახლოს მდებარეობს ესტონური მართლმადიდებლური საძმოს წმინდა ისიდორეს ეკლესია.

დინების ზემოთ მდებარეობს პიკალოვის ხიდი, ხოლო ქვემოთ — ალარჩინის ხიდი.

უახლოესი მეტროს სადგურია (1,6 კმ) „სადოვაია“.

სახელწოდება

სახელწოდება ცნობილია 1906 წლიდან და მომდინარეობს მოგილიოვის ქუჩიდან. თავდაპირველად გამოიყენებოდა ფორმა მოგილიოვის საფეხმავლო ხიდი, მაგრამ 1912 წლის რეკონსტრუქციის შემდეგ ხიდი სატრანსპორტოც გახდა და დასახელება „საფეხმავლო“ ხმარებიდან ამოვარდა. საბჭოთა პერიოდში ხიდისთვის სახელი არ გადაურქმევიათ.

ისტორია

1905-1906 წლებში ინჟინერ პ. ა. ლიხაჩევის პროექტითა და მეთვალყურეობით ააგეს საფეხმავლო ხის ხიდი. 1911-1912 წლებში ხიდი გადააკეთეს და მასზე ტრანსპორტმაც დაიწყო გადაადგილება. 1928 წელს ხიდი გააფართოვეს 19,5 მეტრამდე და შეუნარჩუნეს ძვლი კონსტრუქცია. ლენინგრადის ბლოკადის დროს ხიდი დაიწვა.

დღეს არსებული ხიდი ააგეს 1951-1953 წლებში „Ленгипроинжпроект“-ის ინსტიტუტის ინჟინერ ვ. ვ. ბლაჟევიჩისა და არქიტექტორ ს. გ. კრასიკოვის პროექტის მიხედვით.

კონსტრუქცია

ხიდი ამჟამად ერთმალიანია და რკინა-ბეტონითაა აგებული. ხიდი გამოიყენება როგორც საფეხმავლოდ, ასევე ავტომობილების გადასაადგილებლად. სავალი ნაწილი ოთხი ზოლისაგან შედგება. სავალი ნაწილი და ტროტურები მოასფალტებულია.

ლიტერატურა

• Тумилович Е. В., Алтунин С. Е. Мосты и набережные Ленинграда. Альбом. — М.: Издательство Министерства Коммунального Хозяйства РСФСР, 1963. — 298 с.
• Новиков Ю. В. Мосты и набережные Ленинграда / Сост. П. П. Степнов. — Л.: Лениздат, 1991. — 320 с.
• Горбачевич К. С., Хабло Е. П. Почему так названы? О происхождении названий улиц, площадей, островов, рек и мостов Ленинграда. — 3-е изд., испр. и доп. — Л.: Лениздат, 1985. — С. 470. — 511 с.
• Горбачевич К. С., Хабло Е. П. Почему так названы? О происхождении названий улиц, площадей, островов, рек и мостов Санкт-Петербурга. — 4-е изд., перераб. — СПб.: Норинт, 1996. — С. 332. — 359 с. — ISBN 5-7711-0002-1.

რესურსები ინტერნეტში

• Могилёвский мост //СПб ГБУ «Мостотрест»