მკვდარი ქალაქები (ან დავიწყებული ქალაქები) — 700 მიტოვებული დასახლების ჯგუფი ჩრდილოეთ სირიაში, ალეპოსა და ჰამას შორის. თარიღდება ახ. წ. V საუკუნით და მოიცავს ქრისტიანული ბიზანტიის არქიტექტურის მრავალ ნაშთს. მნიშვნელოვანი ძეგლებია წმინდა სიმონის ტაძარი, სერიილა და ალ-ბარა.

ჩრდილოეთ სირიის ძველი სოფლები*
იუნესკოს მსოფლიო
მემკვიდრეობის ძეგლი

ქვეყანა სირიის დროშა სირია
ტიპი კულტურული
კრიტერიუმები iii, iv, v
სია [1]
რეგიონი** არაბული სახელმწიფოები
გაწევრიანების ისტორია
გაწევრიანება 2011  (35-ე სესია)
ნომერი 1348
საფრთხის ქვეშ 2013 -
* იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში.
** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი.
მკვდარი ქალაქების მდებარეობა სირიაში

მკვდარი ქალაქები მდებარეობს შემაღლებულ კირქვულ არეალში, რომელსაც კირქვის მასივს უწოდებენ. უძველესი დასახლებები მოიცავს 20–40 კმ სიგანისა და 140 სიგრძის ტერიტორიას. შედგება მაღლობების სამი ჯგუფისაგან; პირველი მათგანია ჩრდილოეთის ჯგუფი — სიმონისა და ქურთის მთები. მეორე შუა ჯგუფია ჰარიმის მთები, მესამე, სამხრეთის ჯგუფი კი ზავიიას მთები.

2011 წელს, ნასახლარები იუნესკომ მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლთა სიაში შეიტანა სახელით „ჩრდილოეთ სირიის ძველი სოფლები“.

იხილეთ აგრეთვე

რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
  მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 1348
ინგლ.რუს.ფრ.