მიხეილ ჭიაურელი (რეჟისორი, დაბადებული 1943)

(გადამისამართდა გვერდიდან მიხეილ ჭიაურელი (უმცროსი))
ამ გვერდს არა აქვს შემოწმებული ვერსია, სავარაუდოდ მისი ხარისხი არ შეესაბამებოდა პროექტის სტანდარტებს.

მიხეილ (მიშა) ჭიაურელი (დ. 16 ივნისი, 1943, თბილისი) — ქართველი კინორეჟისორი და სცენარისტი.[1]

მიხეილ ჭიაურელი

მიხეილ (უმცროსი) ჭიაურელი
დაბადების თარიღი 16 ივნისი, 1943
თბილისი
მოქალაქეობა საბჭოთა კავშირის დროშა სსრკ
საქართველოს დროშა საქართველო
საქმიანობა კინორეჟისორი, სცენარისტი
ჯილდოები ღირსების მედალი

ბიოგრაფია

რედაქტირება

1964 წელს დაამთავრა თბილისის სოფლის მეურნეობის ინსტიტუტის მექანიზაციის ფაკულტეტი, 1971 წელს — საქართველოს სამხატვრო აკადემია, 1977 წელს — სსრკ სახელმწიფო კინემატოგრაფიის სააგენტოს სცენარისტებისა და რეჟისორების ორწლიანი უმაღლესი კურსები.

1973 წლიდან მუშაობდა საქართველოს ტელერადიო კომიტეტში რეჟისორის ასისტენტად, 1976 წლიდან — საქართველოს კინოსტუდიის რეჟისორად. არის სცენარის ავტორი და დამდგმელი რეჟისორი ფილმებისა: „ჭიდაობას რა უნდა", „მე, პელეს ნათლია!", „სოფიკო" და სხვა. მისი დოკუმენტური ფილმი —„უბედურების ზონა, ანუ არაჩვეულებრივი ფაშიზმი", მანას ფესტივალის გამარჯვებული გახდა. ავტორია წიგნისა — „ჩემი ცხოვრების აბლაბუდაში".

ჯილდოები, პრემიები და პრიზები

რედაქტირება
  • 1996 — ღირსების მედალი (საქართველოში დემოკრატიის მშენებლობისა, სტაბილიზაციის განმტკიცებისა და ახალი ეკონომიკური რეფორმების განხორციელების საქმეში შეტანილი წვლილისათვის)

ფილმოგრაფია

რედაქტირება

ფილმების დამდგმელი რეჟისორი

რედაქტირება

სცენარის ავტორი

რედაქტირება
  • 1975 — რულონი
  • 1975 — ლილეო
  • 1982 — ვის უცდიან თოვლიანი მთები
  • 1986 — ჭიდაობას რა უნდა
  • 1991 — მე, პელეს ნათლია!
  • 1996 — ბზარი
  • 2008 — სოფიკო

კომპოზიტორი

რედაქტირება
  • 1975 — რულონი

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება

ლიტერატურა

რედაქტირება
  • წიგნი ღირსებისა. ტ. 1/ შემდგ.: თამაზ ყიფიანი (რედ.), თენგიზ გაჩეჩილაძე, გურამ სიმონიშვილი. თბილისი. 2000. გვ.452
  • მიხეილ ჭიაურელი. „ჩემი ცხოვრების აბლაბუდაში“ — თბილისი. საარი. 2018. 220გვ. ISBN 978-994-147-731-7.