ლულოვანი ძვლები
ლულოვანი ძვლები, გრძელი ძვლები — ცილინდრული ან სამკუთხა ფორმის ძვლები, რომელთა სიგრძე აღემატება სიგანეს. ლულოვანი ძვლები ფორმირდებიან უპირატესად სხეულის (დაიფიზი) დაგრძელების ხარჯზე, ხოლო ბოლოში გააჩნიათ ეპიფიზები, დაფარული სახსრის ხრტილოვანი გარსით. ეპიფიზსა და დიაფიზს შორის განლაგებულია მეტაფიზები, ზრდასრულ ასაკამდე წარმოდგენილი როგორც ხრტილოვანი ეპიფაზური ფირფიტები.
ლულოვანი ძვლები | |
---|---|
ლულოვანი ძვალის სტრუქტურა | |
ლათინური | ossa longa |
Dorlands/Elsevier | 2205 |
გრძელ ლულოვან ძვლებს მიეკუთვნებიან: ბარძაყის, დიდი წვივის და მცირე წვივის ძვლები, ასევე მხრის, იდაყვის და სხივის ძვლები; მოკლე ლულოვანი ძვლებს კი — ტერფისა და მტევნის ძვლები. ადამიანის ქვედა კიდეურების გრძელი ძვლები შეადგენს ადამიანის სიმაღლის დაახლოებით ნახევარს.
-
ლულოვანი ძვლები (წითლად)
-
ლულოვანი ძვლის სტრუქტურა
-
ძვლების კლასიფიკაცია
ლიტერატურა
რედაქტირება- Сапин М. Р., Брыксина З. Г. — «Анатомия человека». Просвещение, 1995 ISBN 5-09-004385-X
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- Stedman’s Online Medical Dictionary, 27th Edition[მკვდარი ბმული]
- Anatomy of long bone დაარქივებული 2020-08-13 საიტზე Wayback Machine.
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე: