ლუდვიგ ახიმ ფონ არნიმი
ლუდვიგ ახიმ ფონ არნიმი (გერმ. Carl Joachim Friedrich Ludwig Achim von Arnim) (დ. 26 იანვარი, 1781, ბერლინი — გ. 21 იანვარი, 1831, ვიპერსდორფი) — გერმანელი მწერალი, რომანტიკოსთა ჰაიდელბერგის წრის ერთ-ერთი ფუძემდებელი.
| ლუდვიგ ახიმ ფონ არნიმი | |
|---|---|
 | |
| დაბ. თარიღი | 26 იანვარი 1781[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] |
| დაბ. ადგილი | Q1553547? |
| გარდ. თარიღი | 21 იანვარი 1831[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] (49 წლის) |
| გარდ. ადგილი | ვიპერსდორფი |
| დასაფლავებულია | ვიპერსდორფი |
| საქმიანობა | მწერალი, პოეტი, რომანისტი, დრამატურგი, პოეტი ადვოკატი და ჟურნალისტი |
| ენა | გერმანული ენა[1] |
| ეროვნება | გერმანელები |
| მოქალაქეობა |
 გერმანია[9] |
| ალმა-მატერი | გეტინგენის უნივერსიტეტი და ჰალე-ვიტენბერგის უნივერსიტეტი |
| მეუღლე | ბეტინა ფონ არნიმი |
| შვილ(ებ)ი | გიზელა ფონ არნიმი და მაქსიმილიან ფონ ორიოლა |
| ხელმოწერა |
.gif){kind=small} |
კ. ბრენტანოსთან ერთად არნიმმა შეკრიბა, დაამუშავა და გამოსცა გერმანულ ხალხურ სიმღერათა სამტომეული "ყმაწვილის ჯადოსნური საყვირი"(1806-1808). მასვე ეკუთვნის რომანი "გრაფის ქალ დოლორესის სიღარიბე, სიმდიდრე, დანაშაული და მონანიება" (ტ. 1-2, 1810), დაუმთავრებელი ისტორიული რომანი "გვირგვინის მცველნი"(ტ. 1-2, 1817-54), ნოველები "იზაბელა ეგვიპტელი"(1812), "შმაგი ინვალიდი რატონოს ფორტზე" (1818). არნიმის თხზულებებში განდიდებულია ფეოდალური წარსული; ზოგ მათგანში რეალისტური ასახვის ტენდენციაც შეიმჩნევა. არნიმი პიესებსაც წერდა.
ლიტერატურარედაქტირება
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, გვ. 582, თბ., 1975 წელი.