ლორინ უილიამსი (დ. 11 სექტემბერი, 1983) — ამერიკელი სპრინტერი და ბობსლეიერი.[4] იგი იყო ოქროს მედალოსანი 100 მეტრზე სპრინტში 2005 წლის მსოფლიო ჩემპიონატზე მძლეოსნობაში და ვერცხლის მედლები მოიპოვა 2004 წლის ზაფხულის ოლიმპიურ თამაშებზე, 2007 წლის მსოფლიო ჩემპიონატზე და 2006 წლის მძლეოსნობის ფედერაციების საერთაშორისო ასოციაციiს მსოფლიო ჩემპიონატზე შიდა სივრცეში. 2014 წლის ზამთრის ოლიმპიურ თამაშებზე მან ვერცხლის მედალი მოიპოვა წყვილების ბობსლეიში.

ლორინ უილიამსი
პირადი ინფორმაცია
დაბ. თარიღი 11 სექტემბერი, 1983(1983-09-11)[1] [2] (41 წლის)
დაბ. ადგილი პიტსბურგი[3]
სიმაღლე 160
წონა 60
საიტი lauryn-williams.com
ქვეყანა აშშ
ლორინ უილიამსი სიტყვით გამოსვლისას, 2014 წლის დეკემბერი

2002 წელს იგი გახდა მსოფლიო ჩემპიონი ახალგაზრდებში. მოიგო 100 მ სპრინტი 2003 წლის პანამერიკულ თამაშებზე და მოიპოვა კოლეჯის ეროვნული სპორტული ასოციაციის ტიტული მაიამის უნივერსიტეტისთვის მომდევნო წელს. იგი ასევე იყო ამერიკის 4×100 მეტრზე ესტაფეტის გუნდის შემადგენლობაში, სადაც მოიგო ოქროს მედლები 2005 და 2007 წლების მსოფლიო ჩემპიონატებზე და 2012 წლის ზაფხულის ოლიმპიურ თამაშებზე.

უილიამსი არის ექვსი სპორტსმენიდან ერთ-ერთი, რომელმაც მოიგო მედალი როგორც ზაფხულის, ისე ზამთრის ოლიმპიურ თამაშებში. ასევე პირველი ამერიკელი ქალია, რომელმაც ეს მოახერხა.[5]

უილიამსი დაიბადა და გაიზარდა პიტსბურგისა და დეტროიტის გარეუბნებში და ამჟამად ცხოვრობს პიტსბურგში. მას აქვს სასკოლო რეკორდები 100, 200 მეტრზე სპრინტში, სიგრძეზე ხტომასა და 4x100 მეტრზე ესტაფეტაში.[6] იგი დარბოდა The Wings of Moon Track Club-ში, რომელიც დააარსა მწვრთნელმა რუბინ კარტერმა. კლუბი დაფუძნებულია Moon Township-ში, პენსილვანიაში, პიტსბურგის მახლობლად მდებარე გარეუბანში. ის იყო ვარსკვლავი ახალ კლუბთან ერთად და კვალიფიკაცია მიიღო ეროვნულ ახალგაზრდულ ოლიმპიადაზე.

იგი სწავლობდა მაიამის უნივერსიტეტში, სადაც ასპარეზობდა სპრინტის გუნდში. უნივერსიტეტი დაამთავრა 2004 წელს.[6] იგი შეყვანილი იყო რკინის ისრის ღირსეულ საზოგადოება-ში, უნივერსიტეტის უმაღლესი ჯილდო.

მძლეოსნობის კარიერა

რედაქტირება

უილიამსი იყო 4x100 მეტრზე ესტაფეტის გუნდის წევრი 2003 წლის მსოფლიო ჩემპიონატზე მძლეოსნობაში, სადაც იგი გამოდიოდა მეოთხე მორბენლად ამერიკის გუნდში ანჯელა უილიამსთან, კრისტ გეინსთან და ინგერ მილერთან ერთად. მან ფინალში ვერ ირბინა.

მოგვიანებით, იმავე სეზონში, მან მონაწილეობა მიიღო 2003 წლის პანამერიკულ თამაშებში 100 მეტრზე სპრინტში. მან ოქრო მოიპოვა 11.12 წმ დროით. მან დაამარცხა ანჯელა უილიამსი და ლილიანა ალენი.

უილიამსი არის ვერცხლის მედალოსანი 100 მეტრზე 2004 წლის ზაფხულის ოლიმპიურ თამაშებზე და 4-გზის პრიზიორი მძლეოსნობის მსოფლიო ჩემპიონატზე, სადაც მან ანჯელა დეიგლთან, მუნა ლისთან და მე'ლიზა ბარბერთან ერთად ოქროს მედალი მოიპოვა 4x100 მ ესტაფეტაში 2005 და 2007 წლებში, ასევე ოქრო და ვერცხლი 100 მეტრზე 2005 და 2007 წლებში.

2004 წლის ზაფხულის ოლიმპიურ თამაშებზე უილიამსი ფინალში ქალთა 4x100 მ ესტაფეტის გუნდში მესამე მორბენალი იყო. მერიონ ჯონსმა, რომელიც მეორე გარბოდა, და უილიამსმა ვერ შეძლეს ბატონის გაცვლა 20 მეტრიანი გადასასვლელის ზონაში, რის შედეგადაც აშშ-ის ნაკრები დისკვალიფიცირდა.

2008 წლის პეკინის ოლიმპიადაზე უილიამსმა პირველმა ირბინა ესტაფეტაში, მაგრამ ნახევარფინალში თანაგუნდელ ტორი ედვარდსთან გაუგებრობის გამო ედვარდს ბატონი გაუვარდა. უილიამსმა ბატონი აიღო ბოლო ადგილზე დასასრულებლად, მაგრამ აშშ დისკვალიფიცირდა, რადგან ხელკეტის დასაბრუნებლად მას მოუწია თავისი ზოლის გარეთ გასვლა. ინდივიდუალურ 100 მეტრზე სპრინტზე მან მე-2 ადგილი დაიკავა პირველ რაუნდში კრისტინ არონის შემდეგ (11.38 წმ) და მეორე რაუნდში გადავიდა. იქ მან გააუმჯობესა დრო 11.07 წამამდე და კვლავ დაიკავა მე-2 ადგილი, ამჯერად კერონ სტიუარტის შემდეგ. მესამედ, ნახევარფინალში, შელი-ენ ფრეიზერსა და მუნა ლის შემდეგ, ფინალში 11.10 წამით კვალიფიცირდა. ფინალში მან 11.03 წმ დააფიქსირა და მეოთხე ადგილზე გავიდა, იამაიკის სამი მორბენლის შემდეგ.[4]

უილიამსმა 100 მეტრზე მესამე ადგილი დაიკავა 2009 წლის აშშ-ის ჩემპიონატზე და შედეგად მან მოიპოვა კვალიფიკაცია 2009 წლის მსოფლიო ჩემპიონატზე მძლეოსნობაში, (მისთვის ზედიზედ მესამე ჩემპიონატზე).[7] მსოფლიო ჩემპიონატის დაწყებამდე ერთი კვირით ადრე, ის იყო შეერთებული შტატების 4 x 100 მ ესტაფეტის გუნდის წევრი, რომელმაც ბოლო თორმეტი წლის განმავლობაში საუკეთესო დრო დააფიქსირა. უილიამსმა, ალისონ ფელიქსმა, მუნა ლიმ და კარმელიტა ჯეტერმა დააფიქსირეს 41.58 წამი, ყველა დროის მერვე საუკეთესო შედეგია.

მან მთელი 2010 წელი გაატარა კონკურენტული მძლეოსნობის გარეთ და, სხვა საქმეებთან ერთად, მუშაობდა მაიამის უნივერსიტეტის სპორტულ განყოფილებაში. იგი დაბრუნდა სპორტში 2011 წელს.[8]

2012 წლის ლონდონის ოლიმპიადაზე ლორინ უილიამსმა საკვალიფიკაციო რაუნდში აშშ-სთვის 4 x 100 მეტრის ესტაფეტაზე პირველმა ირბინა. გუნდმა მოიგო ოქრო და დაამყარა ახალი მსოფლიო რეკორდი (40.82 წმ)

2014 წლის ზამთრის ოლიმპიური თამაშები

რედაქტირება

2014 წლის 19 იანვარს უილიამსმა მოიპოვა თავისი პირველი ოქროს მედალი ბობსლეის მსოფლიო ჩემპიონატზე, ავსტრიაში, იგლსში. მოგვიანებით იგი აირჩიეს აშშ-ს 2014 წლის ოლიმპიური ბობსლეის ქალთა ნაკრების წევრად.[9]

2014 წლის 19 თებერვალს უილიამსმა ელანა მეიერსთან ერთად მოიპოვა ვერცხლის მედალი 2014 წლის ზამთრის ოლიმპიურ თამაშებზე. მათი პირველი გარბენი იყო რეკორდული 57.26 წმ, მეორე 57.63 წმ, მესამე 57.69 წმ, ხოლო მეოთხე 58.13 წმ, ჯამში 3:50.71. პირველ ადგილამდე მათ წამის მეათედი დააკლდათ.

უილიამსი არის ექვსი ოლიმპიელიდან და სამი ამერიკელიდან ერთ-ერთი, რომელმაც მოიპოვა მედლები ზამთრისა და ზაფხულის ოლიმპიურ თამაშებზე.[10] ედი იგანმა მოიგო ოქრო, როგორც მოკრივემ 1920 წელს, ხოლო ბობსლეიში 1932 წელს. ედი ალვარესმა 2014 წელს მოიგო ვერცხლის მედალი, როგორც მოციგურავემ და კიდევ ერთი ვერცხლის მედალი ტოკიოში ბეისბოლში.[10]

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
 
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:
  1. World Athletics database
  2. IBSF database
  3. Olympedia — 2006.
  4. 4.0 4.1 Athlete biography: Lauryn Williams. დაარქივებულია ორიგინალიდან — აგვისტო 10, 2008. ციტირების თარიღი: August 27, 2008
  5. „Lauryn Williams eyes Olympic history“. ESPN. February 18, 2014. ციტირების თარიღი: February 19, 2014.
  6. 6.0 6.1 Lauryn Williams. ციტირების თარიღი: November 30, 2009
  7. Morse, Parker (June 27, 2009). Jeter and Rodgers take 100m titles in Eugene – US Champs, Day 2. IAAF. Retrieved on June 30, 2009.
  8. Lee, Kirby (April 24, 2011). Wells and Williams continue comebacks at Kansas Relays. IAAF. Retrieved on April 29, 2011.
  9. Lauryn Williams gets first victory, place on U.S. bobsled team. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2014-02-02. ციტირების თარიღი: February 18, 2014
  10. 10.0 10.1 Eddy Alvarez: Chasing History.