სპრინტიმძლეოსნობის ნაირსახეობა, სადაც სპორტსმენები მცირე დისტანციაზე სირბილში („სირბილი სიჩქარეზე“) ეჯიბრებიან ერთმანეთს სტადიონზე.

უსეინ ბოლტი, მსოფლიო რეკორდსმენი 100 მ და 200 მ სპრინტში.

დისტანციის სიგრძე სპრინტში შეადგენს 30-დან 400 მეტრამდე. ოლიმპიური თამაშების პროგრამაში შესულია მარტივი სირბილი 100, 200 და 400 მეტრიან დისტანციებზე მამაკაცებში და ქალებში, სირბილი ბარიერებით 110 და 400 მეტრზე მამაკაცებში და 100 და 400 მეტრზე ქალებში, ესტაფეტური რბენა 4x100 და 4x400 მეტრზე მამაკაცებში და ქალებში.

სპრინტი მძლეოსნობის ერთ-ერთი ყველაზე დინამიკური და სანახაობრივი დისციპლინაა, რომელიც სპორტსმენებისგან მაქსიმალურ სიჩქარესა და ძალისხმევას მოითხოვს მოკლე დისტანციებზე. სპრინტერული რბოლები ყოველთვის იპყრობს მაყურებელთა ყურადღებას, ხშირად განსაზღვრავს მძლეოსნობის ვარსკვლავებს და წარმოადგენს ოლიმპიური თამაშების ერთ-ერთ მთავარ მოვლენასა და სანახაობას.

სპრინტის დისტანციები

რედაქტირება

სპრინტერული დისტანციები მოიცავს 100, 200 და 400 მეტრის რბოლებს. ოლიმპიურ თამაშებში ეს დისტანციები შედის როგორც მამაკაცებისთვის, ასევე ქალებისთვის. გარდა ამისა, სპრინტში შედის ბარიერებით რბოლა — მამაკაცებისთვის 110 და 400 მეტრი ბარიერებით, ქალებისთვის 100 და 400 მეტრი ბარიერებით. ასევე, სპრინტერულ დისციპლინებში შედის ესტაფეტური რბოლები 4x100 და 4x400 მეტრზე.

ტექნიკა, ტაქტიკა და მომზადება

რედაქტირება
 
ჯერემი უორინერი, სტარტი.

სპრინტერული მომზადება მოიცავს ძალის, სისწრაფის, გამძლეობისა და ტექნიკის გაუმჯობესებას. სპრინტში წარმატების მისაღწევად აუცილებელია სწორი ტექნიკა, რომელიც შემდეგი კომპონენტებისგან შედგება:

  • სტარტი — სწრაფი და ეფექტური სტარტი უზრუნველყოფს სპორტსმენის უპირატესობას დისტანციის დასაწყისში.
  • სირბილის ფაზა — მაქსიმალური სიჩქარის შენარჩუნება და ეფექტური ნაბიჯების შესრულება.
  • ფინიში — დისტანციის ბოლოს ენერგიის მაქსიმალური გამოყენება და ფინიშის ხაზის გადაკვეთის ტექნიკა.

მეცნიერთა აზრით, მაღალი კლასის სპორტსმენებს შეუძლიათ მიაღწიონ სირბილის მაქსიმალურ სიჩქარეს 50–60 მეტრის მანძილზე. სპორტსმენის ამოცანაა დაადგინოს მანძილის რომელ ნაწილში (100 თუ 200 მეტრი) განავითარებს მაქსიმალურ სიჩქარეს.

200 და 400 მეტრის სპრინტის დისტანციებზე (საზაფხულო სტადიონი) რვა ზოლიდან ყველაზე ხელსაყრელად ცენტრალური — მე-3, მე-4, მე-5, მე-6 ზოლები ითვლება. 1-ლი და მე-2 ბილიკები მოუხერხებელია, რადგან მრუდის მცირე რადიუსი ხელს უშლის სპორტსმენებს მაღალი სიჩქარის განვითარებაში მოხვევის დროს. მე-7 და მე-8 ზოლები არახელსაყრელია, რადგან პირველ 150–200 მეტრზე სპორტსმენები ყველაზე წინ მირბიან, რაც მათთვის გარკვეულწილად უფრო ართულებს სისწრაფეში ორიენტირებას სხვა სპორტსმენებთან მიმართებაში. ყველაზე ხელსაყრელი ზოლები ნაწილდება იმ სპორტსმენებს შორის, რომლებმაც წინასწარ ტურებში ყველაზე მაღალი შედეგი აჩვენეს. აღნიშნული ფაქტორი დამატებით სტიმულს წარმოადგენს, რათა სპორტსმენებმა მაღალი შედეგები აჩვენონ წინასწარ ტურებში.

ისტორია და რეკორდები

რედაქტირება

სპრინტერული რბოლები მძლეოსნობის უძველესი დისციპლინებია. პირველი ოლიმპიური თამაშებიდან მოყოლებული, სპრინტი იყო მთავარი ღონისძიება. მამაკაცებში 100 მეტრის მსოფლიო რეკორდი ეკუთვნის უსეინ ბოლტს (9.58 წამი), ხოლო ქალებში — ფლორენს გრიფით-ჯოინერს (10.49 წამი).[1]

იხილეთ აგრეთვე

რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება