ლეოპოლდ ბილფელდი
ლეოპოლდ ბილფელდი (გერმ. Leopold Bielfeldt დ. 1838 — გ. 1922[1]) — XIX საუკუნესა და XX ს-ის დასაწყისში საქართველოში მოღვაწე გერმანელი არქიტექტორი. მიღებული ჰქონდა რუსეთის ქვეშევრდომობა, სწავლობდა პეტერბურგის სამხატვრო აკადემიაში. 1868 წელს მუშაობდა კავკასიის საფოსტო ოლქის, შემდეგ კი საქართველო-იმერეთის სინოდალური კანტორის არქიტექტორად. მის ნამუშევრებს შორის ყველაზე ცნობილია ქაშვეთის ეკლესია, მეფისნაცვლის სასახლე ლიკანში, სასტუმრო „ვეტცელი“ აღმაშენებლის გამზირზე (N 103) და აგრეთხე XX საუკუნის 40-იან წლებში დანგრეული „კირხე“. აღმაშენებლის გამზირზე, მან აგრეთვე, მრავალი საცხოვრებელი სახლიც ააშენა (მაგ., სახლი N 46, 1879); მას, ასევე ეკუთვნის ცნობილი გერმანელი აფთიაქარის ევგენი ზემელის სახლის პროექტი. საცხოვრებელი სახლების არქიტექტურაში ლეოპოლდ ფილფელდი რენესანსულ-ბაროკოულ ეკლეკტიზმს იყენებდა.[2]
ლეოპოლდ ბილფელდი | |
---|---|
პირადი ინფორმაცია | |
დაბ. თარიღი | 1838 |
დაბ. ადგილი | ოლდენბურგი, ქვემო საქსონია ან ჰანოვერი |
გარდ. თარიღი | 1922 |
გარდ. ადგილი | თბილისი, საქართველოს სსრ, სსრკ |
ნამუშევრები და მიღწევები | |
საქმიანობა | არქიტექტორი |
მოქალაქეობა | გერმანია |
მნიშვნელოვანი პროექტები | თბილისის წმინდა პეტრესა და პავლეს ლუთერანული ეკლესია და ქაშვეთის ეკლესია |
ჯილდოები | წმინდა სტანისლავის მე-3 ხარისხის ორდენი და წმინდა ანას მე-3 ხარისხის ორდენი |
ნამუშევრების გალერეა
რედაქტირება-
ქაშვეთის ეკლესია
-
რომანოვების სასახლე
-
სასტუმრო „ვეტცელი“
-
ზემელის სახლი
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ გერმანელი არქიტექტორები და მხატვრები. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2021-07-30. ციტირების თარიღი: 2021-06-24.
- ↑ ეთნოსები საქართველოში