კონსტანტინე ვაჩნაძე

კონსტანტინე ივანეს ძე ვაჩნაძე (დ. 5 დეკემბერი, 1858, სოფ. კოლაგი, ახლანდ. გურჯაანის მუნიციპალიტეტი, — გ. 5 ოქტომბერი, 1914) — თავადი, ქართველი სამხედრო პირი, რუსეთის იმპერიის არმიის პოლკოვნიკი (1910). გენერალ-მაიორ ალექსანდრე ვაჩნაძის ძმა.

დაამთავრა იაროსლავის სამხედრო პროგიმნაზია და თბილისის ქვეით იუნკერთა სასწავლებელი. სამხედრო სამსახურში ირიცხებოდა 1875 წლიდან. მონაწილეობდა რუსეთ-იაპონიის ომში (1904-1905). 1914 წლიდან მეთაურობდა შემახის 205-ე ქვეით პოლკს. გარდაიცვალა პირველი მსოფლიო ომში მიღებული ჭრილობებისგან. დაჯილდოებულია წმ. სტანისლავის II (1907), წმ. ანას II (1909), წმ. ვლადიმერის IV (მახვილებითა და ბაბთით, 1915) ხარისხის ორდენებით.

ლიტერატურა

დოლიძე ლ., გენერლები საქართველოდან. თბ., 2003. — გვ.56.

რესურსები ინტერნეტში

კონსტანტინე ვაჩნაძე — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი