ვიკიპედია

კეილა ჰარისონი

კეილა ჯინ ჰარისონი (დ. 2 ივლისი, 1990) — ამერიკელი პროფესიონალი შერეული საბრძოლო ხელოვნების მებრძოლი და ყოფილი ოლიმპიური და მსოფლიო ჩემპიონი ძიუდოისტი, ამჟამად პროფესიონალი მებრძოლების ლიგის წევრი.

კეილა ჰარისონი
250
პირადი ინფორმაცია
დაბ. თარიღი 2 ივლისი, 1990(1990-07-02) (34 წლის)
დაბ. ადგილი Middletown, ოჰაიო, აშშ
სიმაღლე 1,73
წონა 74
საიტი kaylaharrison.com
ქვეყანა აშშ

ჰარისონმა 78 კგ წონით კატეგორიაში იასპარეზა ძიუდოში. მან მოიგო 2010 წლის მსოფლიო ჩემპიონატი ძიუდოში, ოქროს მედლები 2012 და 2016 წლის ზაფხულის ოლიმპიურ თამაშებზე და ოქრო 2011 და 2015 წლებში პანამერიკულ თამაშებზე.[1]

2016 წლის ოლიმპიადის შემდეგ იგი გადავიდა შერეულ საბრძოლო ხელოვნებაზე და ამჟამად იბრძვის მსუბუქ წონაში.

ადრეული წლები

რედაქტირება

ჰარისონი დაიბადა მიდლთაუნში, ოჰაიოში.[2] იგი ძიუდოთი ექვსი წლის ასაკში დაკავდა. მას ეს სპორტი დედამისმა გააცნო, რომელსაც შავი ქამარი ჰქონდა. კეილამ დაამთავრა მიდლთაუნის საშუალო სკოლა.[3]

მან დაიწყო ვარჯიში მწვრთნელის, დანიელ დოილის, ხელმძღვანელობით და 15 წლის ასაკში მოიგო ორი ეროვნული ჩემპიონატი. იმ პერიოდში დოილი სექსუალურ ძალადობას ახორციელებდა ჰარისონზე, რომელმაც ამის შესახებ შეატყობინა სხვა ძიუდოისტს. მან, თავისმხრივ უთხრა ჰარისონის დედას, ხოლო შემდეგ პოლიციას. დოილი გაასამართლეს და ათწლიანი პატიმრობა მიუსაჯეს.[4] ძალადობის გამოვლენიდან ერთი თვის შემდეგ, იგი ოჰაიოში მდებარე სახლიდან ბოსტონში გადავიდა ჯიმი პედროსთან და მამამისთან ერთად სავარჯიშოდ.[4]

კარიერა

რედაქტირება

ძიუდო

რედაქტირება

მან შეიცვალა წონითი კლასები 2008 წელს, −63 კილოგრამიდან გადავიდა 78 კგ წონით კატეგორიაში. მან ვერ იასპარეზა 2008 წლის ზაფხულის ოლიმპიურ თამაშებზე, რადგან შეერთებულ შტატებს არ ჰქონდა კვალიფიკაცია ამ დივიზიონში. იმ წელს მოიგო იუნიორთა მსოფლიო ჩემპიონატი, ხოლო მომდევნო წელს დაიკავა მეორე ადგილი, გახდა პირველი ამერიკელი, რომელმაც იასპარეზა იუნიორთა მსოფლიო ჩემპიონატის ორ ფინალში.[2]

მან -78 კგ კატეგორიაში ძიუდოს მსოფლიო ჩემპიონატზე 2010 წელს ოქროს მედალი მოიპოვა[5] და გახდა პირველი ამერიკელი, რომელმაც ეს გააკეთა 1999 წლის შემდეგ (როდესაც მისმა მწვრთნელმა, ჯიმი პედრომ ეს მოახერხა ბირმინგემში, გაერთიანებული სამეფოში).[6] 2011 წელს პარიზში გამართულ ძიუდოს მსოფლიო ჩემპიონატზე მან ბრინჯაოს მედალი მოიპოვა. ჰარისონი ნახევარფინალში დამარცხდა საბოლოო გამარჯვებულთან, ფრანგ ოდრი ჩეუმეოსთან.[7]

2012 წლის ზაფხულის ოლიმპიურ თამაშებამდე ლონდონში, მან ვარჯიშის დროს მყესი გაიწყვიტა და დაშავდა.[4] 2012 წლის 2 აგვისტოს მან მოიგო ოლიმპიური ტიტული -78 კგ კატეგორიაში, დაამარცხა რა ბრიტანელი ჯემა გიბონსი და გახდა პირველი ამერიკელი, რომელმაც მოიპოვა ოლიმპიური ოქროს მედალი ძიუდოში.[8][9] მან მეორე ოლიმპიური ოქროს მედალი იმავე წონაში მოიპოვა 2016 წელს რიოში, ფრანგი ოდრი ჩეუმეოს დამარცხების შემდეგ.

2015 წელს ჰარისონი შეიყვანეს შეერთებული შტატების ძიუდოს ფედერაციის დიდების დარბაზში და 2016 წლის 31 აგვისტოს, მისი მეორე ოლიმპიური ოქროს მედლის შემდეგ, შეერთებული შტატების ძიუდოს ასოციაციამ ჰარისონს როკუდანში (მეექვსე ხარისხის შავი ქამარი) უწოდა. იგი გახდა ყველაზე ახალგაზრდა ადამიანი აშშ-ში, რომელსაც ოდესმე მიენიჭა ეს წოდება.

შერეული საბრძოლო ხელოვნება

რედაქტირება

ჰარისონმა, თანამემამულე ძიუდოისტ რონდა რუზის ყოფილმა პარტნიორმა, 2016 წლის ოქტომბერში გამოაცხადა, რომ მან ხელი მოაწერა ბრძოლის მსოფლიო სერიებთან. მიუხედავად იმისა, რომ იგი თავდაპირველად მუშაობდა კომენტატორად, მან ასევე მიუთითა, რომ მას ჰქონდა ბრძოლა, ალბათ ქალებში 145 ფუნტი (66 kგ) გაყოფა. [10] [11]

ჰარისონის შერეული საბრძოლო ხელოვნების დებიუტი იყო პროფესიონალი მებრძოლების ლიგა 2-ზე, 2018 წლის 21 ივნისს, ბრიტნი ელკინის წინააღმდეგ ქალთა მსუბუქ წონაში.[12] მან თავის პირველ შეხვედრაში გაიმარჯვა.[13]

მეორე ბრძოლაში, ჰარისონი დაუპირისპირდა ჯოზეტ კოტონს, პროფესიონალი მებრძოლების ლიგა 6-ზე, 2018 წლის 16 აგვისტოს. მან ბრძოლა ტექნიკური ნოკაუტით, მესამე რაუნდში მოიგო.[14]

ჰარისონი იყო პროფესიონალი მებრძოლების ლიგის მთავარ ბარათზე 2018 წელს და დაამარცხა მორიელ ჩარნესკი; მისი გამარჯვების შემდეგ, აღმოჩნდა, რომ იგი ბოლომდე არ იყო კმაყოფილი საკუთარი ორთაბრძოლით.

მისი მწვრთნელია ფილ დარუ.[15]

პროფესიონალი მებრძოლების ლიგის 2019 წლის სეზონი

რედაქტირება

მოსალოდნელი იყო, რომ ჰარისონი გახსნიდა ლიგის მეორე სეზონის პირველ ღონისძიებას სვეტლანა ხაუტოვას წინააღმდეგ 2019 წლის 9 მაისს.[16] ხაუტოვა ორთაბრძოლას გამოეთიშა მის ნაცვლად დაინიშნა ლარისა პაჩეკო.[17] ჰარისონმა ბრძოლა მსაჯების ერთსულოვანი გადაწყვეტილებით მოიგო.

ჰარისონი დაუპირისპირდა მორგან ფრიერს 2019 წლის 11 ივლისს.[18] მან ბრძოლა პირველ რაუნდში მოიგო. მოგვიანებით, ჰარისონმა ხელი მოაწერა ახალ გრძელვადიან კონტრაქტს პროფესიონალი მებრძოლების ლიგასთან.[19]

წინასწარ რაუნდში მეორე ადგილზე გასვლის შემდეგ, ჰარისონმა პლეი ოფში ადგილი დაიმკვიდრა. თავდაპირველად დაგეგმილი იყო, რომ 2019 წლის 11 ოქტომბერს მე-3 რეიტინგის მქონე ჯინა ფაბიანს შეხვედროდა, მაგრამ ფაბიანი იძულებული გახდა, ორთაბრძოლა დაეტოვებინა. ჯინა ფაბიანი შეცვალა მე-5 ნომერმა, ბობი ჯო დალზიელმა. ჰარისონმა იგი პირველ რაუნდში დაამარცხა.

ჰარისონი დაუპირისპირდა ლარისა პაჩეკოს განმეორებით მატჩში ქალთა მსუბუქი წონის ფინალში, 2019 წლის 31 დეკემბერს. ყოველ რაუნდში დომინირების შემდეგ, ჰარისონმა მოიგო ბრძოლა ერთსულოვანი გადაწყვეტილებით და 2019 წლის ქალთა მსუბუქ წონაში ჩემპიონი გახდა.[20]

პროფესიონალი მებრძოლების ლიგის 2020 წლის სეზონი

რედაქტირება

მოსალოდნელი იყო, რომ ჰარისონი იასპარეზებდა 2020 წლის სეზონში, მაგრამ სრული სეზონი გაუქმდა COVID-19 პანდემიის გამო.[21][22]

პროფესიონალი მებრძოლების ლიგის 2021 წლის სეზონი

რედაქტირება

კეილა მარიანა მორაისს დაუპირისპირდა 2021 წლის 6 მაისს, სეზონის გახსნაზე.[23] მან ორთაბრძოლა ტექნიკური ნოკაუტის საშუალებით პირველ რაუნდში მოიგო.[24]

კეილა სინდი დანდუას დაუპირისპირდა 2021 წლის 25 ივნისს.[25] მან მოიგო ორთაბრძოლა პირველ რაუნდში. [26]

კეილა დაუპირისპირდა ჯენა ფაბიანს ქალთა მსუბუქი წონის ტურნირის ნახევარფინალში, 2021 წლის 19 აგვისტოს.[27] მან მოიგო ბრძოლა პირველ რაუნდში ტექნიკური ნოკაუტით.[28]

კეილა დაუპირისპირდა ტეილორ გვარადოს ქალთა მსუბუქი წონის ტურნირის ფინალში, 2021 წლის 27 ოქტომბერს.[29] მან ორთაბრძოლა მეორე რაუნდში მოიგო. [30]

2022 წელი

რედაქტირება

ჰარისონი შეხვდა მარინა მოხნატკინას 2022 წლის 6 მაისს[31] და ორთაბრძოლა ერთსულოვანი გადაწყვეტილებით მოიგო. [32]

ჰარისონის შეხვედრა ჯულია ბადის წინააღმდეგ 2022 წლის 1 ივლისს იყო დაგეგმილი.[33] თუმცა, ღონისძიებამდე ერთი კვირით ადრე, ბადიმ ტრავმის გამო შეხვედრა გამოტოვა. იგი შეცვალა კეიტლინ იანგმა.[34] ჰარისონმა მოიგო ორთაბრძოლა, მსაჯის მიერ შეჩერებით პირველი რაუნდის 2:35 ნიშნულზე.[35]

ჰარისონი დაუპირისპირდა მარტინა ჯინდროვას ქალთა მსუბუქი წონის ტურნირის ნახევარფინალში, 2022 წლის 20 აგვისტოს.[36] მან ორთაბრძოლა პირველ რაუნდში მოიგო.[37]

ჰარისონი მესამედ დაუპირისპირდა ლარისა პაჩეკოს, ქალთა მსუბუქი წონის ტურნირის ფინალში, 2022 წლის 25 ნოემბერს.[38] მან ბრძოლა ერთსულოვანი გადაწყვეტილებით წააგო.[39]

სხვა აქტივობები

რედაქტირება

2020 წლის პროფესიონალი მებრძოლების ლიგის სეზონის გაუქმების შემდეგ მან ხელი მოაწერა Invicta-ს საბრძოლო ჩემპიონატთან. კეილას დებიუტი მსუბუქი წონის დივიზიონში კორტნი კინგის წინააღმდეგ 2020 წლის 20 ნოემბერს შედგა.[40] მან ბრძოლა ტექნიკური ნოკაუტით მეორე რაუნდში მოიგო.[41]

მოსალოდნელი იყო, რომ ჰარისონი Titan-ის საბრძოლო ჩემპიონატში იასპარეზებდა. ის 2020 წლის 17 დეკემბერს, განმეორებითი მატჩი დაიგეგმა ჯოზეტ კოტონთან, თუმცა ბრძოლის წინა დღით კოტონი ჰოსპიტალიზირებული იყო წონის კლების გამო და ბრძოლა გაუქმდა.

პირადი ცხოვრება

რედაქტირება

2020 წელს ჰარისონმა მიიღო სრული მეურვეობა თავის ძმისშვილებზე, კაილასა და ემერზე, მას შემდეგ, რაც მათი მამინაცვალი - რომელიც იმ დროს ბავშვებს მეურვეობდა - მოულოდნელად გარდაიცვალა.[42][43]

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
 
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:

სქოლიო

რედაქტირება
  1. ↑ Evans, Hilary; Gjerde, Arild; Heijmans, Jeroen; Mallon, Bill. Kayla Harrison. Olympics at Sports-Reference.com. Sports Reference LLC.
  2. ↑ 2.0 2.1 Kayla Harrison. ციტირების თარიღი: August 2, 2012
  3. ↑ Kayla Harrison High School. დაარქივებულია ორიგინალიდან — აპრილი 25, 2018. ციტირების თარიღი: August 13, 2016
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 Chadband, Ian. (August 1, 2012) US Judoka Kayla Harrison overcomes horror of sexual abuse to aim for gold. The Telegraph. ციტირების თარიღი: August 2, 2012
  5. ↑ „Wenatchee's Farrar second in stage in Spain | A.M. Briefing“. Seattle Times. September 9, 2010. დაარქივებულია ორიგინალიდან — September 11, 2010. ციტირების თარიღი: August 2, 2012. ციტატა: „Kayla Harrison defeated Mayra Aguiar of Brazil in the 78-kilogram final in Tokyo to become the first American woman to win a gold medal at the judo world championships since 1984.“
  6. ↑ „Kayla Harrison Wins World Championships – First American to Win Since 1999“. Team USA. September 9, 2010. დაარქივებულია ორიგინალიდან — August 2, 2012. ციტირების თარიღი: August 2, 2012.
  7. ↑ „Kayla Harrison wins bronze at 2011 World Judo Championships“. PRLOG. August 26, 2011. ციტირების თარიღი: August 2, 2012.
  8. ↑ Olympics: Harrison wins first judo gold for America. ციტირების თარიღი: August 2, 2012
  9. ↑ Perrotta, Tom (July 19, 2016). „How an American Took Down Judo“. Wall Street Journal. ციტირების თარიღი: July 20, 2016.
  10. ↑ Morgan, John. Two-time Olympic gold medalist Kayla Harrison signs with WSOF (October 27, 2016).
  11. ↑ Kayla Harrison will compete in MMA, signs with WSOF (October 27, 2016).
  12. ↑ Kayla Harrison vs. Brittney Elkin set for PFL 2 (May 2, 2018).
  13. ↑ PFL 2 results: Kayla Harrison wins pro debut over Brittney Elkin via armbar (June 21, 2018).
  14. ↑ PFL 6 results and highlights: Olympic gold medalist Kayla Harrison wins 2nd pro fight by TKO (August 17, 2018). დაარქივებულია ორიგინალიდან — მარტი 11, 2023. ციტირების თარიღი: მარტი 11, 2023.
  15. ↑ Kayla Harrison: 'I Had to Fight'. ციტირების თარიღი: 2021-04-27
  16. ↑ Kayla Harrison vs. Svetlana Khautova now headlines PFL's season debut.
  17. ↑ Larissa Pacheco will now face Kayla Harrison in the PFL 12 main event.
  18. ↑ Kayla Harrison, Magomed Magomedkerimov Get Fights at PFL 4: 2019 Regular Season.
  19. ↑ Two-time Olympic gold medalist Kayla Harrison inks long-term extension with PFL.
  20. ↑ PFL 10 results: Kayla Harrison dominates, Ray Cooper III punches way to $1M prize.
  21. ↑ Farah Hannoun. All six PFL champions to return for 2020 season (March 4, 2020).
  22. ↑ Dave Doyle. Kayla Harrison copes with uncertainty after PFL postponed 2020 season (April 26, 2020).
  23. ↑ PFL Announce Heavyweight & Women's Lightweight Matchups For New Season. ციტირების თარიღი: 2021-05-01
  24. ↑ PFL 3 Results: Kayla Harrison Beats Down Mariana Morais. ციტირების თარიღი: 2021-05-07
  25. ↑ Kayla Harrison vs. Cindy Dandois headlines PFL 6 card on June 25, Fabricio Werdum also returns (2021-06-01).
  26. ↑ PFL 6: Kayla Harrison Submits Cindy Dandois, Headed to Post-Season (2021-06-26).
  27. ↑ Newswire, MMA Fighting. (2021-07-20) PFL playoff cards announced with first event kicking off Aug. 13 with Rory MacDonald vs. Ray Cooper in main event en. ციტირების თარიღი: 2021-07-20
  28. ↑ Anderson, Jay. (2021-08-19) PFL Playoffs 2: Kayla Harrison Dominates Genah Fabian, Heads to Second Straight Final en-US. ციტირების თარიღი: 2021-08-20
  29. ↑ Undefeated Harrison headlines PFL's 2021 Finals (2021-09-27).
  30. ↑ PFL Championship 2021: Kayla Harrison Submits Taylor Guardado for Second Straight Championship (2021-10-27).
  31. ↑ Harrison, Cooper to headline PFL3 event en. ციტირების თარიღი: 2022-04-05
  32. ↑ PFL 3: Marina Mokhnatkina Proves Game, but Kayla Harrison's Win Never in Doubt en-US. ციტირების თარიღი: 2022-05-07
  33. ↑ Harrison gets toughest test yet vs. Budd at PFL 6 (2022-06-01). ციტირების თარიღი: 2022-06-01
  34. ↑ Marrocco, Steven. Kayla Harrison now meets Kaitlin Young at PFL 6 after Julia Budd injury (2022-06-23). ციტირების თარიღი: 2022-06-24
  35. ↑ Anderson, Jay. PFL 6: Kayla Harrison Steamrolls Veteran Kaitlin Young, Heads to Third Straight Post-Season (2022-07-01). ციტირების თარიღი: 2022-07-02
  36. ↑ 2022 PFL playoff schedule includes U.K. doubleheader, promotion's first international shows (2022-05-24).
  37. ↑ 2022 PFL Playoffs 3 results: Kayla Harrison dominates Martina Jindrova, declares herself queen of women's MMA (2022-08-20).
  38. ↑ 2022 PFL Championships lineup set for Thanksgiving week pay-per-view, includes 6 title fights and more en-US. ციტირების თარიღი: 2022-09-29
  39. ↑ Larissa Pacheco shocks the world with stunning upset to beat Kayla Harrison in PFL Championship main event. ციტირების თარიღი: 2022-11-26
  40. ↑ PFL And Olympic Champion Kayla Harrison Set For Invicta Debut.
  41. ↑ Kayla Harrison Dominates In Her Invicta FC Debut And Moves To 8-0.
  42. ↑ From new routines to new jobs, how Kayla Harrison and other PFL fighters spent their year away.
  43. ↑ Kayla Harrison: Who you call when s**t gets real. https://www.youtube.com/watch?v=aAteCDF1xZo.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=კეილა_ჰარისონი&oldid=4644876“-დან