კარავი (არქიტექტურა)

სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ კარავი.

კარავი — გეგმით ცენტრალური ნაგებობის (სამრეკლო, ტაძარი, კოშკი) დამაგვირგვინებელი მაღალი ნაწილი, რომელსაც ოთხ- ან რვაწახნაგა პირამიდის სახე ჰქონდა. გავრცელებული იყო უმთავრესად რუსული ხის ხუროთმოძღვრებაში XVIII საუკუნემდე. XVI—XVII საუკუნეებიდან ქვის ეკლესიებსა და სამრეკლოებშიც გვხვდება.