იმპერატორი იტოკუ (იაპონ. 懿徳天皇; დ. ძვ. წ. 553 — გ. 6 ოქტომბერი ძვ. წ. 477) — იაპონიის მე-4 იმპერატორი [1] მემკვიდრეობის ტრადიციული წესის მიხედვით. [2] ისტორიკოსები იმპერატორ იტოკუს მოიხსენიებენ, როგორც ლეგენდარულ პიროვნებას.

იმპერატორი იტოკუ
懿徳天皇
იაპონიის მე-4 იმპერატორი
მმართ. დასაწყისი: ძვ. წ. 510
მმართ. დასასრული: ძვ. წ. 477
წინამორბედი: ანეი
მემკვიდრე: კოსიო
პირადი ცხოვრება
დაბ. თარიღი: ძვ. წ. 553
გარდ. თარიღი: 6 ოქტომბერი ძვ. წ. 477
მამა: იმპერატორი ანეი

იმპერატორის ცხოვრების და მმართველობის წელი უცნობია.[3] ადრეული ხანის იმპერატორების პირობითი სახელები არ იყო მიღებული „ტრადიციული წესით“ იმპერატორ კამუს მმართველობამდე, რომელიც იამატოს დინასტიის 50-ე მონარქი იყო.[4]

გუკანშო წერდა, რომ ანეი მართავდა მიგარიო უკენა ნო მიას სასახლიდან, რომელიც დღეს იამატოს პროვინციის სახელით არის ცნობილი.

ისტორიკოსების აზრით იტოკუ უდავოდ ლეგენდის ნაწილია. კოძიკი მის შესახებ მარტო სახელს და გენეოლოგიას წერს. ნიჰონ შოკი იტოკუს იხსენიებს, როგორც მეორე იმპერატორს „რვა არადარეგისტრირებული მონარქიდან“ (იაპონ. 欠史八代).[5] გუკანშო წერს, რომ იტოკუ იმპერატორ ანეის შვილი იყო.

იმპერატორ იტოკუს მმართველობის დროს იაპონიის დედაქალაქი კარუ იყო.[6]

იხილეთ აგრეთვე

რედაქტირება
  1. Imperial Household Agency (Kunaichō), 安寧天皇 (3); retrieved 2011-10-19.
  2. Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, p. 4; Brown, Delmer M. (1979). Gukanshō, p. 251; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki, p. 89; Nussbaum, Louis-Frédéric. (2002). "Traditional order of Tennō" in Japan encyclopedia, pp. 962-963.
  3. Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 29.
  4. Aston, William George. (1896). Nihongi, pp. 109.
  5. Aston, pp. 138-141.
  6. Ponsonby-Fane, Richard. (1915). The Imperial Family of Japan, p. 2.