ზურაბ აბაშიძე

ქართველი პოლიტოლოგი
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ ზურაბ აბაშიძე (მრავალმნიშვნელოვანი).

ზურაბ ირაკლის ძე აბაშიძე (დ. 11 ივნისი, 1951, თბილისი, საქართველოს სსრ, სსრკ) — ქართველი დიპლომატი. ქართული ენციკლოპედიის მთავარი სამეცნიერო რედაქციის მთავარი რედაქტორი. დაამთავრა მოსკოვის უცხო ენათა ინსტიტუტი. დაცული აქვს საკანდიდატო დისერტაცია ესპანისტიკაში (1983). არის პოლიტოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (2001). გამოქვეყნებული აქვს სამეცნიერო სტატიები ესპანისტიკასა და პოლიტოლოგიაში. არის ავტორი წიგნისა „ნატო და საქართველო: უტოპიიდან რეალობისკენ“ (2000). იყო საბჭოთა კავშირის კომუნისტური პარტიის წევრი (1976-1990).

ბიოგრაფია რედაქტირება

1973 წელს დაამთავრა მოსკოვის უცხო ენათა ინსტიტუტი. 1974-1978 წლებში იყო საგარეო საქმეთა სამინისტროს პირველი მდივანი; 1978-1980 წლებში საბჭოთა საკონსულოს ატაშე ბომბეიში; 1980-1984 წლებში საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროს განყოფილების გამგე; 1984-1988 წლებში საბჭოთა კავშირის საელჩოს მრჩეველი ესპანეთში; 1993-2000 წლებში საქართველოს საგანგებო და სრულუფლებიანი ელჩი ბენილუქსის ქვეყნებში და ევროკავშირთან და ნატოსთან საქართველოს მისიის ხელმძღვანელი; 2000 წელს საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე; 2000-2004 წლებში რუსეთის ფედერაციაში საქართველოს საგანგებო და სრულიფლებიანი ელჩი; 2012 წელს დაინიშნა რუსეთთან ურთიერთობის საკითხებში პრემიერის სპეციალური წარმომადგენლად.

არის საქართველოს უცხოეთთან მეგობრობის საზოგადოების პრეზიდიუმის თავმჯდომარე (1988-1993).

პოზნერის ვიზიტის ჩანაწერი რედაქტირება

2023 წლის ივნისში YouTube არხზე გავრცელდა ზურაბ აბაშიძისა და მარკ ზილბერკვიტის ჩანაწერი, რომლის ავთენტურობა თავად აბაშიძემ დაადასტურა, თუმცა „შინაარსობრივად დაჩეხილი, დამონტაჟებული ფეიკი“ უწოდა. [1]

ჩანაწერში, ამ პერიოდში - პრემიერ-მინისტრის სპეციალური წარმომადგენელი, ზურაბ აბაშიძე რუს ჟურნალისტს ვლადიმერ პოზნერსა და მის გარემოცვას ბოდიშს უხდის 2021 წლის 31 მარტს მომხდარი ინციდენტის გამო, როცა თბილისში აქტივისტებმა ვლადიმირ პოზნერის დაბადების დღე ჩაშალეს, საქართველოში ჩამოსულ პოზნერსა და მის სტუმრებს კი ქვეყნის დატოვება პროტესტის ფონზე მოუხდათ.[2]

აუდიოჩანაწერის მიხედვით, ზურაბ აბაშიძე მარკ ზილბერკვიტს ურეკავს და მომხდარის გამო ბოდიშს უხდის, აქციის მონაწილეებს კი, რომლებმაც პანდემიის გამო დაწესებული კომენდანტის საათის პირობებში რუსი ჟურნალისტისა და მისი გარემოცვის რესტორანში ქეიფი გააპროტესტეს, „ნაცისტებს“, „სააკაშვილის მოსყიდულებს“, „უროდებს” და „ზონდერებს“ უწოდებს. ვიდეოზე, რომლის ავთენტურობაც დადგენილი არაა, მითითებულია, რომ საუბარი 2021 წლის 1 აპრილს შედგა.[2]

ბიბლიოგრაფია რედაქტირება

  • ცივი ომი-წარსული თუ დღევანდელობა? (ავტორი). - თბ., 2009. - 224. - ISBN: 978-99928-20-36-0
  • ნატო და საქართველო : უტოპიიდან რეალობისკენ (ავტორი). - თბ., 2000. - 288

რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება

სქოლიო რედაქტირება