ვსევოლოდ კოჩეტოვი
ვსევოლოდ ანისიმის ძე კოჩეტოვი (რუს. Всеволод Анисимович Кочетов; დ. 22 იანვარი (4 თებერვალი), 1912, ნოვგოროდი — გ. 4 ნოემბერი, 1973, მოსკოვი) — რუსი საბჭოთა მწერალი. სკკპ წევრი (1944).
ვსევოლოდ კოჩეტოვი | |
---|---|
რუს. Всеволод Анисимович Кочетов | |
დაბადების თარიღი | 22 იანვარი (4 თებერვალი), 1912[1] ან 4 თებერვალი, 1912[2] [1] |
დაბადების ადგილი | დიდი ნოვგოროდი |
გარდაცვალების თარიღი | 4 ნოემბერი, 1973[2] [1] (61 წლის) |
გარდაცვალების ადგილი | პერედელკინო |
დასაფლავებულია | ნოვოდევიჩიეს სასაფლაო |
საქმიანობა | ჟურნალისტი, მწერალი, რედაქტორი, პროზაიკოსი და სამხედრო კორესპონდენტი |
ენა | რუსული ენა |
მოქალაქეობა |
რუსეთის იმპერია სსრკ |
ჟანრი | რომანი და მოკლე რომანი |
ჯილდოები | მედალი „1941-1945 წლების დიდ სამამულო ომში გერმანიაზე გამარჯვებისათვის“, ლენინის ორდენი, ოქტომბრის რევოლუციის ორდენი, წითელი ვარსკვლავის ორდენი, მედალი „ლენინგრადის დაცვისათვის“, „ვლადიმერ ილიას ძე ლენინის დაბადებიდან 100 წლისთავის აღსანიშნავი“ საიუბილეო მედალი, „1941-1945 წლების დიდ სამამულო ომში გამარჯვების 20 წლისთავის“ საიუბილეო მედალი, „სსრკ-ის შეიარაღებული ძალების 50 წლისთავის“ საიუბილეო მედალი და ლენინის ორდენი |
ბიოგრაფია
რედაქტირებაპირველი ნაწარმოები 1934 წელს გამოაქვეყნა. ომის წლების გამოძახილია კოჩეტოვის მოთხრობები „ნევის სანაპიროს ნანგრევებზე“ (1946), „გარეუბანი“ (1947), „სამხედრო წლების ჩანაწერები“ (1946-1965). სოფლის ცხოვრებას მიუძღვნა მოთხრობა „ვის უნათებს მზე“ (1949), რომანი „სამშობლოს ცის ქვეშ“ (1950) და სხვები. მუშათა კლასის ცხოვრების ამსახველი ერთ-ერთი საუკეთესო საბჭოთა რომანია კოტევიჩის „ჟურბინები“ (1952). აქტუალურ საკითხებს ეხმაურებოდა რომანები „ძმები ერშოვები“ (1958), „საოლქო კომიტეტის დივანი“ (1961) და სხვა.
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 8.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 1.2 Литераторы Санкт-Петербурга. ХХ век / под ред. О. В. Богданова
- ↑ 2.0 2.1 Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 291–293. — ISBN 5-94848-262-6