ესტონეთის რეფორმის პარტია

Eesti Reformierakond; ესტონეთის რეფორმის პარტია
ქვეყანა	ესტონეთი
ხელმძღვანელობა
ლიდერი	კაია კალასი
ისტორია
დაფუძნდა	18 ნოემბერი, 1994
პოზიციები
იდეოლოგია	ლიბერალიზმი
პოლიტიკური პოზიცია	მემარჯვენე-ცენტრიზმი
საერთაშორისო კავშირები
ევროპული აკრედიტაცია	ევროპელი ლიბერალებისა და დემოკრატების პარტია
საერთაშორისო აკრედიტაცია	ლიბერალური ინტერნაციონალი
წარმომადგენლობითობა
რიიგიკოგუ	37 / 101
ევროპის პარლამენტი	2 / 7
ფერები
	http://www.reform.ee/

ესტონეთის რეფორმის პარტია (ესტ. Eesti Reformierakond) — ლიბერალური პოლიტიკური პარტია ესტონეთში. პარტია არის ლიბერალური ინტერნაციონალისა და ევროპელი ლიბერალებისა და დემოკრატების პარტიის წევრი. ევროპარლამენტში წარმოდგენილია ორი დეპუტატით.

რეფორმების პარტიას ესტონეთის პარლამენტში უკავია 37 მანდატი 101-დან. პარტიის თავმჯდომარეა პრემიერ-მინისტრი კაია კალასი. პარტია მთავრობის ფორმირებისას კოალიციაში იყო რამდენიმეჯერ:

1995–1997 წწ. – კოალიციურ პარტიასთან.
1999–2001 წწ. – სამპარტიული კოალიცია: ისამაალიიტისა და ესტონეთის ზომიერების პარტიასთან
2002–2003 წწ. – ცენტრისტულ პარტიასთან.
2003–2005 წწ. – Res Publica-სთან და სახალხო კავშირთან.
2005–2007 წწ. – ცენტრისტულ პარტიასთან და სახალხო კავშირთან.
2007–2009 წწ. – სამამულო კავშირი და Res Publica-სთან და სოციალ-დემოკრატიული პარტიასთან
2009 წლიდან – სამამულო კავშირი და Res Publica-სთან

პოლიტიკური პლატფორმა

ესტონეთის რეფორმის პარტია, როგორც ცენტრისტული^[1]^[2] და მემარჯვენე-ცენტრისტული პარტია,^[3] თავის იდეოლოგიურ ორიენტაციაში აღწერილია როგორც ლიბერალური,^[4]^[5]^[6] კლასიკურ-ლიბერალური,^[7]^[8] ლიბერალურ-კონსერვატიული^[9]^[10] და კონსერვატიულ-ლიბერალური პარტია.^[11]^[12] პარტია მუდმივად ემხრობოდა ეკონომიკური ლიბერალიზმისა^[13]^[14] და ფისკალური კონსერვატიზმის პოლიტიკას^[15] და მიიჩნევენ ნეოლიბერალურ პარტიად.^[16]

შედეგები არჩევნებში

რიიგიკოგუ


არჩევნები	ხმები	%	მანდატები	+/–	სტატუსი
1995	87 531	16,2 (#2)	19 / 101	ახალი	ოპოზიცია (1995)
					მთავრობა (1995–96)
					ოპოზიცია (1996–99)
1999	77 088	15,9 (#3)	18 / 101	1	მთავრობა
2003	87 551	17,7 (#3)	19 / 101	1	მთავრობა
2007	153 044	27,8 (#1)	31 / 101	12	მთავრობა
2011	164 255	28,6 (#1)	33 / 101	2	მთავრობა
2015	158 971	27,7 (#1)	30 / 101	3	მთავრობა (2015–16)
2015	158 971	27,7 (#1)	30 / 101	3	ოპოზიცია (2016–19)
2019	162 363	28,9 (#1)	34 / 101	4	ოპოზიცია (2019–21)
2019	162 363	28,9 (#1)	34 / 101	4	მთავრობა (2021–23)
2023	190 632	31,2 (#1)	37 / 101	3	მთავრობა

მიღებული ხმები

ადგილები რიიგიკოგუში

ევროპის პარლამენტი

არჩევნები	ხმები	%	მანდატები	+/–
2004	28 377	12,2 (#3)	1 / 6	ახალი
2009	79 849	15,3 (#3)	1 / 6	0
2014	79 849	24,3 (#1)	2 / 6	1
2019	87 158	26,2 (#1)	2 / 7	0

რესურსები ინტერნეტში

პარტიის ოფიციალური საიტი

სქოლიო

↑ Garlick, Stuart; Sibierski, Mary (1 March 2015). „Estonia's pro-NATO Reform party wins vote overshadowed by Russia“. AFP via Yahoo! News. ციტირების თარიღი: 2021-10-13. ციტატა: „"The Reform Party is the 2015 winner of the parliamentary elections," Roivas announced on Estonia's ERR public television late Sunday as official results showed his centrist Reform party won despite losing three seats.“
↑ Walker, Shaun. „Racism, sexism, Nazi economics: Estonia's far right in power“. The Guardian. ციტირების თარიღი: 2021-10-13.
↑
- (2019) „Estonia“, Thirty Years of Political Campaigning in Central and Eastern Europe. Springer International, გვ. 27. ISBN 978-3-03-027693-5. Vello Pettai (2019). „Estonia: From Instability to the Consolidation of Centre-Right Coalition Politics“, Coalition Governance in Central Eastern Europe. Oxford University Press, გვ. 170–185. ISBN 978-0-19-884437-2.
- (2020) Political Culture in the Baltic States: Between National and European Integration. Springer Nature, გვ. 72. ISBN 978-3-030-21844-7.
- Osborne, Samuel (4 March 2019). „Estonia election: Far right surges as centre-right Reform party pulls off surprise win“. The Independent. ციტირების თარიღი: 2021-10-13.
- „Estonia general election: Opposition party beats Centre rivals“. BBC News. 3 March 2019. ციტირების თარიღი: 2021-10-13.
- „Pro-EU opposition wins Estonian elections, far right makes big gains“. EURACTIV.com with Reuters. 4 March 2019. ციტირების თარიღი: 2021-10-13.
↑ Mindaugas Kuklys (2014). „Recruitment of parliamentary representatives in an ethno-liberal democracy“, Parliamentary Elites in Central and Eastern Europe: Recruitment and Representation. Routledge, გვ. 101. ISBN 978-1-317-93533-9.
↑ Elisabeth Bakke (2010). რედ. Sabrina P. Ramet: Central and East European party systems since 1989. Cambridge University Press, გვ. 78–79. ISBN 978-1-139-48750-4.
↑ (2016) Encyclopedia of World Political Systems, Volume One. Routledge, გვ. 377. ISBN 978-1-317-47156-1.
↑ (2019) „Liberal parties and elections: Electoral performances and voters' profile“, Liberal Parties in Europe. Taylor & Francis, გვ. 295. ISBN 978-1-351-24549-4.
↑ Smith, Alison F. (2020). Political party membership in new democracies electoral rules in Central and East Europe. Cham: Palgrave Macmillan. ISBN 978-3-030-41796-3. OCLC 1154544689.
↑ Alari Purju (2003). „Economic Performance and Market Reforms“, Doing Business with Estonia. GMB Publishing Ltd, გვ. 20. ISBN 978-1-905050-56-7.
↑ Kjetil Duvold (2017). „When Left and Right is a Matter of Identity: Overlapping Political Dimensions in Estonia and Latvia“, Borders in the Baltic Sea Region: Suturing the Ruptures. Springer, გვ. 132. ISBN 978-1-352-00014-6.
↑ Hans Slomp (2011). Europe, a Political Profile: An American Companion to European Politics. ABC-CLIO, გვ. 525. ISBN 978-0-313-39181-1.
↑ Die estnischen Parteien. Der Standard (5 March 2007). ციტირების თარიღი: 2022-12-29.
↑ Berglund et al (2004), p 67
↑ Estonia's opposition Reform Party wins general election | DW | 3 March 2019 en-GB (3 March 2019). ციტირების თარიღი: 2021-12-21
↑ Estonian Politicians Maneuvers to Form Coalition Government en-US (3 March 2003). ციტირების თარიღი: 2022-12-19
↑ (2020) „Estonia“, The European Parliament Election of 2019 in East-Central Europe: Second-Order Euroscepticism. Springer Nature, გვ. 89. ISBN 978-3-030-40858-9.

[1] Garlick, Stuart; Sibierski, Mary (1 March 2015). „Estonia's pro-NATO Reform party wins vote overshadowed by Russia“. AFP via Yahoo! News. ციტირების თარიღი: 2021-10-13. ციტატა: „"The Reform Party is the 2015 winner of the parliamentary elections," Roivas announced on Estonia's ERR public television late Sunday as official results showed his centrist Reform party won despite losing three seats.“

[2] Walker, Shaun. „Racism, sexism, Nazi economics: Estonia's far right in power“. The Guardian. ციტირების თარიღი: 2021-10-13.

[3] 
(2019) „Estonia“, Thirty Years of Political Campaigning in Central and Eastern Europe. Springer International, გვ. 27. ISBN 978-3-03-027693-5. Vello Pettai (2019). „Estonia: From Instability to the Consolidation of Centre-Right Coalition Politics“, Coalition Governance in Central Eastern Europe. Oxford University Press, გვ. 170–185. ISBN 978-0-19-884437-2.
(2020) Political Culture in the Baltic States: Between National and European Integration. Springer Nature, გვ. 72. ISBN 978-3-030-21844-7.
Osborne, Samuel (4 March 2019). „Estonia election: Far right surges as centre-right Reform party pulls off surprise win“. The Independent. ციტირების თარიღი: 2021-10-13.
„Estonia general election: Opposition party beats Centre rivals“. BBC News. 3 March 2019. ციტირების თარიღი: 2021-10-13.
„Pro-EU opposition wins Estonian elections, far right makes big gains“. EURACTIV.com with Reuters. 4 March 2019. ციტირების თარიღი: 2021-10-13.

[4] (2019) „Estonia“, Thirty Years of Political Campaigning in Central and Eastern Europe. Springer International, გვ. 27. ISBN 978-3-03-027693-5. Vello Pettai (2019). „Estonia: From Instability to the Consolidation of Centre-Right Coalition Politics“, Coalition Governance in Central Eastern Europe. Oxford University Press, გვ. 170–185. ISBN 978-0-19-884437-2.

[5] (2020) Political Culture in the Baltic States: Between National and European Integration. Springer Nature, გვ. 72. ISBN 978-3-030-21844-7.

[6] Osborne, Samuel (4 March 2019). „Estonia election: Far right surges as centre-right Reform party pulls off surprise win“. The Independent. ციტირების თარიღი: 2021-10-13.

[7] „Estonia general election: Opposition party beats Centre rivals“. BBC News. 3 March 2019. ციტირების თარიღი: 2021-10-13.

[8] „Pro-EU opposition wins Estonian elections, far right makes big gains“. EURACTIV.com with Reuters. 4 March 2019. ციტირების თარიღი: 2021-10-13.

[Kuklys2014-4] Mindaugas Kuklys (2014). „Recruitment of parliamentary representatives in an ethno-liberal democracy“, Parliamentary Elites in Central and Eastern Europe: Recruitment and Representation. Routledge, გვ. 101. ISBN 978-1-317-93533-9.

[Bakke2010-5] Elisabeth Bakke (2010). რედ. Sabrina P. Ramet: Central and East European party systems since 1989. Cambridge University Press, გვ. 78–79. ISBN 978-1-139-48750-4.

[Derbyshire2016-6] (2016) Encyclopedia of World Political Systems, Volume One. Routledge, გვ. 377. ISBN 978-1-317-47156-1.

[Close2019-7] (2019) „Liberal parties and elections: Electoral performances and voters' profile“, Liberal Parties in Europe. Taylor & Francis, გვ. 295. ISBN 978-1-351-24549-4.

[8] Smith, Alison F. (2020). Political party membership in new democracies electoral rules in Central and East Europe. Cham: Palgrave Macmillan. ISBN 978-3-030-41796-3. OCLC 1154544689.

[9] Alari Purju (2003). „Economic Performance and Market Reforms“, Doing Business with Estonia. GMB Publishing Ltd, გვ. 20. ISBN 978-1-905050-56-7.

[10] Kjetil Duvold (2017). „When Left and Right is a Matter of Identity: Overlapping Political Dimensions in Estonia and Latvia“, Borders in the Baltic Sea Region: Suturing the Ruptures. Springer, გვ. 132. ISBN 978-1-352-00014-6.

[Slomp2011-11] Hans Slomp (2011). Europe, a Political Profile: An American Companion to European Politics. ABC-CLIO, გვ. 525. ISBN 978-0-313-39181-1.

[12] Die estnischen Parteien. Der Standard (5 March 2007). ციტირების თარიღი: 2022-12-29.

[Berglund_67-13] Berglund et al (2004), p 67

[14] Estonia's opposition Reform Party wins general election | DW | 3 March 2019 en-GB (3 March 2019). ციტირების თარიღი: 2021-12-21

[15] Estonian Politicians Maneuvers to Form Coalition Government en-US (3 March 2003). ციტირების თარიღი: 2022-12-19

[Ehin2020-16] (2020) „Estonia“, The European Parliament Election of 2019 in East-Central Europe: Second-Order Euroscepticism. Springer Nature, გვ. 89. ISBN 978-3-030-40858-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]