ერმინია ბრუმანა (დ. 12 სექტემბერი, 1897, პიგუ — გ. 9 იანვარი, 1954, ბუენოს-აირესი) — არგენტინელი მასწავლებელი, მწერალი, ჟურნალისტი, დრამატურგი, ქალთა უფლებების დამცველი სოციალისტური და ანარქისტული იდეებით. მან დაწერა ცხრა წიგნი და თერთმეტი სცენარი. მისი ნამუშევრები იბეჭდებოდა პერიოდულ გამოცემებში, მათ შორის: Mundo Argentino, El Hogar და La Nación.[1]

ერმინია ბრუმანა
დაბადების თარიღი 12 სექტემბერი, 1897(1897-09-12)
დაბადების ადგილი პიგე
გარდაცვალების თარიღი 9 იანვარი, 1954(1954-01-09) (56 წლის)
გარდაცვალების ადგილი ბუენოს-აირესი
საქმიანობა მწერალი და ჟურნალისტი
მოქალაქეობა  არგენტინა

რჩეული ნაშრომები

რედაქტირება
  • Palabritas, 1918.
  • Cabezas de mujeres, 1923
  • Mosaico, 1929
  • La grúa, 1931
  • Tizas de colores, 1932
  • Cartas a las mujeres argentinas, 1936
  • Nuestro Hombre, 1939
  • Me llamo niebla, 1946
  • A Buenos Aires le falta una calle, 1953
  • La protagonista olvidada, 1933

ლიტერატურა

რედაქტირება
  • Bellucci, Mabel (1994). «Anarquismo y feminismo. El movimiento de mujeres anarquistas con sus logros y desafíos hacia principios de siglo». Todo es Historia abril (321): pp. 66-67.
  • Fletcher, Lea (1987). Una mujer llamada Herminia. Buenos Aires: Catálogos Editora.
  • Paniza, Delio (1954). Semblanza de Herminia Brumana. Buenos Aires: Montiel.
  • Rodríguez Tarditi, José (1956). Herminia Brumana, escritora y maestra. Buenos Aires.
  • Sámatan, Marta Elena (1974). Herminia Brumana, la rebelde. Buenos Aires: Plus Ultra.
  • Szlaska de Dujovich, Raquel (1987). Herminia C. Brumana en su proyección docente e intelectual. Buenos Aires: De la autora.
  • Wapnir, Salomón (1964). Perfil y obra de Herminia Brumana. Buenos Aires: Perlado.
  1. Dujovich, Raquel Szlaska de (1987). Herminia C. Brumana en su proyección docente e intelectual (ესპანური). R. Szlaska de Dujovich, გვ. 61.