დიმიტრი სააკაძე

დიმიტრი სააკაძე (დ. დაახლოებით XVII-XVIII საუკუნეების მიჯნაზე ― გ. დაახლოებით XVIII საუკუნის 80-იან წლებში) — ქართველი პოეტი. იყო სოფელ ბობნევიდან (ატენის ხეობა). 1734 მოსკოვში ჩავიდა, ვახტანგ VI-ის ამალას შეუერთდა და პრესიაზე დასახლდა. 1741-იდან სამხედრო სამსახურში იყო. მეგობრობდა პოეტ დიმიტრი ბაგრატიონთან.

დიმიტრი სააკაძე
დაბადების ადგილი	ბობნევი, ქართლის სამეფო
საქმიანობა	პოეტი
პერიოდი	XVIII საუკუნე

სააკაძის ლექსებში, რომლებიც ბარათების სახით არის დაწერილი, ასახულია რუსეთში გადახვეწილ ქართველთა საქმიანობა, ფიქრი და განცდა, მათი ყოველდღიური ცხოვრების ჭირ-ვარამი. პოეტი უჩივის „სამკვიდროსაგან აღმოხვრას“, ნატრობს სამშობლოში დაბრუნებას. მისი შვილი ― პოდპოლკოვნიკი დავით სააკაძე (გ. 20 მაისი, 1805) იყო თბილისის კომენდანტი 1803-1805 წლებში.

ლიტერატურა

• ლოლაშვილი ი., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 8, თბ., 1984. — გვ. 535.

რესურსები ინტერნეტში

• დიმიტრი სააკაძეს შემოქმედება