გრიგოლ ხუნჯუა
გრიგოლ ხუნჯუა (დ. 1 აპრილი, 1895 — გ. 16 მაისი, 1983) — ქართველი გეოდეზისტი, კარტოგრაფი და პედაგოგი. ტექნიკურ მეცნიერებათა კანდიდატი (1939), დოცენტი (1939).
| გრიგოლ ხუნჯუა | |
|---|---|
 | |
| დაბ. თარიღი | 1 აპრილი, 1895 |
| გარდ. თარიღი | 16 მაისი, 1983 (88 წლის) |
| მოქალაქეობა |
 რუსეთის იმპერია სსრკ |
| მუშაობის ადგილი | თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი |
| სამეცნიერო ხარისხი | მეცნიერებათა კანდიდატი |
ბიოგრაფია რედაქტირება
გრიგოლ ხუნჯუამ დაამთავრა თბილისის მუშფაკი გეოდეზია-ტოპოგრაფიის სპეციალობით 1920 წელს.
1924 წელს მუშაობა დაიწყო თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ზოგადგეოგრაფიის და ანთროპოლოგიის კათედრაზე კარტოგრაფის თანამდებობაზე; 1924–28 წლებში მუშაობდა კარტოგრაფიის ინსტიტუტში; 1930 წლიდან ჩაება სახალხო მეურნეობის დარგების განვითარების ღონისძიებებში. ასრულებდა ხიდების და რკინიგზების გეოდეზიური უზრუნველყოფის სამუშაოებს. მისი ხელმძღვანელობით ხიდები აშენდა მტკვარზე (კვათისხევთან), ალაზანზე (ველისციხესთან).[1]
1939 წლიდან მუშაობა დაიწყო თბილისის სატრანსპორტო ინსტიტუტში დოცენტის თანამდებობაზე. იმავე ინსტიტუტში ომის პერიოდში არჩეულ იქნა ხიდებისა და გვირაბების მშენებლობის ფაკულტეტის დეკანის თანამდებობაზე, შემდეგ კი გეოდეზიისა და მარკშაიდერის კათედრის გამგედ.[1]
1960 წლიდან სამუშაოდ გადმოვიდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის გეოგრაფია-გეოლოგიის ფაკულტეტის კარტოგრაფია-გეოდეზიის კაბინეტში დოცენტის თანამდებობაზე; 1973 წლიდან — ახლადგახსნილ კარტოგრაფია-გეოდეზიის კათედრის დოცენტად, სადაც კითხულობდა ლექციებს ტოპოგრაფია-გეოდეზიის საფუძვლებში და უმაღლეს გეოდეზიაში.[1]
საკანდიდატო დისერტაცია დაიცვა 1939 წელს თემაზე: „მრუდზე ასაშენებელი ხიდების დაკვალვისა და დაგეგმარების საკითხისათვის“. გამოქვეყნებული აქვს 100-მდე სამეცნიერო და სასწავლო-მეთოდური ნაშრომი, მათ შორის სახელმძღვანელოები.[1]
ბიბლიოგრაფია რედაქტირება
- ზოგადი და საინჟინრო გეოდეზიის კურსი. თბ., თბილ. უნ-ტის გამ-ბა, 1977;
- პრაქტიკული გეოდეზია და კარტომეტრიის საკითხები. თბ., თბილ. უნ-ტის გამ-ბა, 1973;
- გეოდეზია: სახელმძღვ. უმაღლ. სასწ. სტუდ. თბ., თბილ. სახელმწ. უნ-ტის გამ-ბა, 1966;
- გეოდეზიის კურსი, წ. 2. თბ., ტექნიკა და შრომას გამ-ბა, 1948;
- გეოდეზიის კურსი, წ. 1. თბ., ტექნიკა და შრომა, 1946.