ანრი გრეგუარი (ისტორიკოსი)

ანრი გრეგუარი (ფრანგ. Henri Grégoire; დ. 21 მარტი, 1881, გიუი, — გ. 28 სექტემბერი, 1964, ბრიუსელი) — ბელგიელი ბიზანტინისტი და სლავისტი, კლასიკური ფილოლოგიის სპეციალისტი.

ანრი გრეგუარი
ფრანგ. Henri Grégoire
დაბ. თარიღი	21 მარტი, 1881(1881-03-21)
დაბ. ადგილი	იუი
გარდ. თარიღი	28 სექტემბერი, 1964(1964-09-28) (83 წლის)
გარდ. ადგილი	ბრიუსელი
მოქალაქეობა	ბელგია
საქმიანობა	ისტორიკოსი, უნივერსიტეტის პროფესორი, Byzantinist და ენათმეცნიერი
მუშაობის ადგილი	ბრიუსელის თავისუფალი უნივერსიტეტი
განთქმული მოსწავლეები	როჯერ გოსენსი და Ihor Ševčenko
ჯილდოები	მედიევისტიკის ამერიკული აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი , doctor honoris causa from the University of Toulouse და doctor honoris causa from the University of Paris

კარიერის ძირითადი ნაწილი ბრიუსელის თავისუფალ უნივერსიტეტში გაატარა. მეორე მსოფლიო ომის წლებში ასწავლიდა ამერიკაში საზოგადოებრივი კვლევების ახალი სკოლასთან ემიგრირებული ფრანგი და ბელგიელი სწავლულების მიერ შექმნილ „განვითარებული კვლევების თავისუფალ სკოლაში“. იყო ბიზანტინოლოგიის დარგში საერთაშორისო კონგრესების მოწყობის ერთ-ერთი ინიციატორი და ჟურნალების „Byzantion“ და „Corpus bruxellense historiae Byzantinae“ დამაარსებელი და რედაქტორი. გრეგუარის ნაშრომთა უმრავლესობა ეხება ბიზანტიის წყაროთმცოდნეობის, პოლიტიკური ისტორიის, ასევე ბერძნული პოემის „დიგენის აკრიტასთან“ დაკავშირებულ საკითხებს. გრეგუარის წერილი „ივერთა მონასტერი და ათონის მთის ქართველთა როლი“ (ფრანგ. Le Monastère d'Iviron et le rôle de Géorgiens du Mont Athos) 1963 წელს დაიბეჭდა „ბიზანტინოლოგიური საზოგადოების წელიწდეულში“, ხოლო მისი ქართული თარგმანი სიმონ ყაუხჩიშვილმა გამოაქვეყნა. გრეგუარი „ბალავარიანის“ ბერძნული რედაქციის ავტორად ექვთიმე მთაწმიდელს მიიჩნევს და ამ ლიტერატურულ ნაწარმოებს უმაღლეს შეფასებას აძლევს.

ლიტერატურა

• ყაუხჩიშვილი ს., ბერძნული ლიტერატურის ისტორია, ტ. 3, თბ., 1973;
• Левченко М. В., A. Грегуар и его работы по византиноведению, «Византийский временник», 1950, т. 3;

• მიწიშვილი წ., ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012.