ანალემა
ასტრონომიაში ანალემა (ბერძ. ανάλημμα — „ძირითადი“, „ფუნდამენტი“) — მრუდე ხაზი ან დიაგრამა რომელიც აერთიანებს პლანეტარული სისტემის (ამ შემთხვევაში — მზის „ძირი“) თანმიმდევრობითი ადგილმდებარეობის რიგს ამ სისტემის ერთ-ერთი პლანეტის ცის კამარაზე წელიწადის ერთსა და იმავე დროს. ანალემის ფორმა განისაზღვრება დედამიწის ღერძის ეკლიპტიკის სიბრტყესთან მიმართებაში დახრილობით და დედამიწის ორბის ელიპტურობით. მზის უმაღლესი მდებარეობა ანალემაზე შეესაბამება ზაფხულის ნაბუნიობას, ყველაზე დაბალი — ზამთრისას. „რვიანის“ ფორმის მდგომარეობას მზე იძენს წელიწადში ორჯერ, აპრილის დასაწყისსა და აგვისტოს ბოლოს. ეს თარიღები არ ეთხვევა გაზაფხულის და შემოდგომის ბუნიაობებს და ზაფხულის მოახლოებისას იწყება (სამხრეთ ნახევარსფეროში — ზამთრის მოახლოებისას), დედამიწის ორბიტის ელიპტურობის გამო.
რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება
