ალექსანდრე შავერზაშვილი
ალექსანდრე შავერზაშვილი (დ. 8 ივლისი, 1919, თბილისი — გ. 2003) — ქართველი კომპოზიტორი, პედაგოგი და ხელოვნებათმცოდნე.
| ალექსანდრე შავერზაშვილი | |
|---|---|
| დაბადების თარიღი | 8 ივლისი, 1919 |
| მოქალაქეობა |
 სსრკ → საქართველო |
| ალმა-მატერი | თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორია |
ბიოგრაფია
რედაქტირება1944 წელს დაამთავრა ვანო სარაჯიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორია.
1947 წლიდან ასწავლიდა კომპოზიციას თბილისის ცენტრალურ მუსიკალურ ათწლედში, 1955 წლიდან თეორიულ საგნებს; 1952 წლიდან ვ. სარაჯიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორიის პედაგოგი; 1951 წლიდან ხელოვნებათმცოდნეობის კანდიდატი; შექმნილი აქვს: ოპერები „მარინე“ (1954), „ოიდიპოს მეფე“ (1964), „ახალი ნაპირებისაკენ“, სამი საფორტეპიანო ტრიო (1952, 1968, 1979), საფორტეპიანო კვინტეტი, ორი სიმებიანი კვარტეტი, სონატა ვიოლონჩელოსათვის (1970), ორი საფორტეპიანო კონცერტი, ვოკალურ–სიმფონიური ციკლი „ხმა იდუმალი“ (1977, ნ. ბარათაშვილის ლექსებზე), სამი სიმფონია(1945, 1962, 1976), სიმფონიური სურათი „მტკვარი“ (1958), სიმფონიური პოემები — „ლენინელები“ (1968), „მცირე მიწა“ (1980), კანტატები, ოპერეტები, მცირე ფორმის ვოკალური და ინსტრუმენტული ნაწარმოებები; ხელოვნებათმცოდნეობის კანდიდატი.
საკანდიდატო დისერტაცია დაიცვა 1951 წელს.
ორგანიზაციის წევრი
რედაქტირება- საბჭოთა კავშირის კომუნისტური პარტია, წევრი (1946-19??)
- საქართველოს კომპოზიტორთა კავშირი, წევრი
ჯილდოები
რედაქტირება- 1999 — ღირსების ორდენი
- 1982 — საქართველოს სსრ სახალხო არტისტი
- 1979 — აფხაზეთის ასსრ ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე
- 1961 — საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე
- საპატიო ნიშნის ორდენი
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია: ტ.10 . თბ., 1986, გვ. 670;
- წიგნი ღირსებისა: ტ. 4/ შემდგ.: თამაზ ყიფიანი (რედ.), გაჩეჩილაძე თ., სიმონიშვილი გ., თბ., 2002, გვ.59