ალექსანდრე მიქაბერიძე

ალექსანდრე მიქაბერიძე (დ. 1866, ყუმისთავი, წყალტუბოს რაიონი, გ. 1943) — ქართველი მწერალი, საზოგადო მოღვაწე.

ალექსანდრე მიქაბერიძე
დაბადების თარიღი	1866
დაბადების ადგილი	ყუმისთავი, ქუთაისის გუბერნია, რუსეთის იმპერია
გარდაცვალების თარიღი	1943
საქმიანობა	მწერალი და საზოგადო მოღვაწე
მოქალაქეობა	რუსეთის იმპერია  საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა  სსრკ
ალმა-მატერი	ვარშავის უნივერსიტეტი

1893 წელს დაამთავრა ვარშავის უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტი.

მასწავლებლად მუშაობდა თბილისის და ქუთაისის გიმნაზიებში; 1898 წლიდან იყო ქართულ გიმნაზიაში გამგის თანაშემწედ, ხოლო შემდეგ გამგედ; 1918 წელს მიწვეული იყო განათლების უწყების ცენტრალურ სამმართველოში დირექტორის მოადგილედ; XIX საუკუნის 90–იანი წლებიდან აქტიურად თანამშრომლობდა იმდროინდელ ქართულ პრესაში; მონაწილეობა აქვს მიღებული „საქართველოს განთავისუფლების ლიგის“ წესდების შემუშავებაში, რისთვისაც იგი დააპატიმრეს და ქუთაისის ციხეში მოათავსეს; ავტორია საბავშვო მოთხრობებისა: „უდანაშაულო მსხვერპლი“ (1895), „სამშობლოსათვის თავდადებული“ (1899), „სამშობლოს სიყვარული“ (1902); მას ეკუთვნის თარგმანები, ქართველი მწერლებისადმი და საზოგადო მოღვაწეებისადმი მიძღვნილი ნაშრომები — „მოგონებები იაკობ გოგებაშვილზე“ (1937), „სილოვან ხუნდაძე“, „შიო ჩიტიძე“; შეადგინა „ელინური მითები“ (1938–1949) ჰომეროსის პოემების მიხედვით – „ტროადის ომი“ და „ოდისეა“; წერდა „პელაგიაშვილისა“ და „უმისთაველის“ ფსევდონიმებით.

იყო ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელი საზოგადოების მდივანი.

რესურსები ინტერნეტში

• ბიოგრაფიული ლექსიკონი — ალექსანდრე მიქაბერიძე — საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა