ალექსანდრე ზაიცევი
ალექსანდრე ზაიცევი (დ. 20 ივნისი, 1841, ყაზანი — გ. 19 აგვისტო, 1910, იქვე) — რუსი ქიმიკოსი, სანქტ-პეტერბურგის მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი (1885)
| ალექსანდრე ზაიცევი | |
|---|---|
| რუს. Александр Зайцев | |
 | |
| დაბ. თარიღი | 20 ივნისი (2 ივლისი), 1841 |
| დაბ. ადგილი | ყაზანი[1] |
| გარდ. თარიღი | 19 აგვისტო (1 სექტემბერი), 1910 (69 წლის) |
| გარდ. ადგილი | ყაზანი[1] |
| მოქალაქეობა | რუსეთის იმპერია |
| საქმიანობა | ქიმიკოსი და უნივერსიტეტის პროფესორი |
| მუშაობის ადგილი | ყაზანის უნივერსიტეტი |
| ალმა-მატერი | Qazan Second Male Gymnasium და ყაზანის უნივერსიტეტი |
| ნათესავ(ებ)ი | Mikhail Lyapunov, Aleksandr Lyapunov, სერგეი ლიაპუნოვი და Boris Lyapunov |
ბიოგრაფია
რედაქტირება1862-1865 წლებში სწავლობდა ყაზანის უნივერსიტეტში. უნივერსიტეტის დასრულების შემდეგ მუშაობდა კოლბე და ვიურცის ლაბორატორიებში. 1870 წელს დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია. ზაიცევის გამოკვლევებმა ხელი შეუწყო მისი მასწავლებლის, ა. ბუტლეროვის ქიმიური აგებულების თეორიის განვითარებას და განმტკიცებას. 1870 წლიდან იკვლევდა ნაჯერი სპორტების თვისებებს. 1873 წელს მიიღო დიეთილკარბონოლი. 1885 წელს შეიმუშავა მესამეული ნაჯერი სპირტების სინთეზის ახალი მეთოდი. აღზარდა მრავალი ცნობილი ქიმიკოსი. ზაიცესის და მისი მწაფეების შრომებმა ხელი შეუწყო ნაჯერი და უჯერი სპირტების და მათი წარმოებულების ქიმიის განვითარეას.
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 474.
- ალექსანდრე ზაიცევი — სტატია დიდი რუსული ენციკლოპედიიდან (რუსული)
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 Зайцев Александр Михайлович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1972. — Т. 9 : Евклид — Ибсен. — С. 294–295.