აგალმატოფილია (ბერძ. άγαλμα — ქანდაკება; ძვ. ბერძნ. φιλία — სიყვარული) — სექსუალური მიზიდულობა ქანდაკების, თოჯინის, მანეკენის, ან სხვა ფიგურული ფორმის ობიექტის მიმართ. მიზიდულობა შეიძლება მოიცავდეს სექსუალური კონტაქტის სურვილს ობიექტთან, ან ფანტაზიას ჰქონდეს სექსუალური (ან არასექსუალური) შეჯახება გაცოცხლებულ ან უსულო სასურველ ობიექტთან. ფანტაზიაში ასევე შედის თვით ობიექტებს შორის სექსუალური აქტის ყურება, ან სექსუალური კმაყოფილების მიღწევა ფიქრებით, რომ იყო გარდაქმნილი ან სხვა გარდაქმნა სასურველ ობიექტად.

პიგმალიონი, ჯონ-ბაპტისტ რენო (1786)

აგალმატოფილია ასევე შეიძლება მოიცავდეს პიგმალიონიზმს (მითიდან პიგმალიონის შესახებ), რომელიც აღწერს სიყვარულის ფორმას მის მიერ შექმნილი ობიექტის მიმართ.[1]

ლიტერატურა

რედაქტირება
  • Ellis, Havelock (1927). Studies in the Psychology of Sex. "Volume V: Erotic Symbolism; The Mechanism of Detumescence; The Psychic State in Pregnancy". ISBN 1-4375-0927-4.
  1. Ellis, 1927.