ლუსიენ კელე

ლუსიენ კელე (ფრანგ. Lucien Quélet; დ. 14 ივლისი, 1832, მონტეშერუ — გ. 25 აგვისტო, 1899, ერიმონკური) — ფრანგი მიკოლოგი და ბუნებისმეტყველი, საფრანგეთის მიკოლოგიური საზოგადოების დამაარსებელი და მისი პირველი საპატიო პრეზიდენტი 1884 წლიდან.

ლუსიენ კელე
ფრანგ. Lucien Quélet
დაბ. თარიღი	14 ივლისი, 1832(1832-07-14)
დაბ. ადგილი	მონტეშერუ
გარდ. თარიღი	25 აგვისტო, 1899(1899-08-25) (67 წლის)
გარდ. ადგილი	ერიმონკური
მოქალაქეობა	საფრანგეთი
საქმიანობა	ბოტანიკოსი, ბიოლოგი და მიკოლოგი
ალმა-მატერი	სტრასბურის უნივერსიტეტი და სტრასბურგის უნივერსიტეტი
ლუსიენ კელე ვიკისაწყობში

მისი ნაშრომი — „საფრანგეთისა და მეზობელი ქვეყნების მიკოლოგიური ფლორა“ იქცა კლასიკურ სახელმძღვანელოდ უმაღლესი სოკოების შესახებ. ნაშრომში წარმოდგენილია 400-მდე ახალი სახეობის სოკო. მან ასევე შექმნა ახალი კლასიფიკაცია, რომელიც ეწინააღმდეგებოდა ელიას მაგნუს ფრისის კლასიფიკაციას.

ლუსიენ კელე აგრეთვე ნიჭიერი მხატვარი იყო. მის მიერ შექმნილი აკვარელური ნახატების უმრავლესობა გადაეცა პარიზის ბუნებისმეტყველების ეროვნულ მუზეუმს.

მისი სტანდარტული საავტორო ბოტანიკური შემოკლებაა Quél.

ნაშრომები

• 1869: „Catalogue des mousses, sphaignes et hépatiques du pays de Montbéliard“, Mémoires de la Société d'émulation de Montbéliard, V(2^e Série):43-332 (1^er Supplément:317-321), pl. I-XXIII + Ipl. double, col..
• 1873: — Les Champignons du Jura et des Vosges (2^e Partie). Mém. de la Soc. d’Emul. de Montbéliard V(2^e Série):333-427 (2^e Supplément: 338-360), pl. I-V, col..
• 1873: — Les Champignons du Jura et des Vosges ( et 2^e Parties + 1^er et 2^e Suppléments). 424p., 24+5pl.col.. (Paris et Montbéliard).
• 1870-1875: „Les Champignons de Jura et des Vosges“ . Ouvrage dédié à Elias Fries, illustré de belles planches en couleurs de l'auteur. Il fut publié en trois tomes dans les Mémoires de la Société d'émulation de Montbéliard. Il sera complété par vingt deux suppléments, parus de 1875 à 1902 avec la collaboration de Frédéric Bataille (1850-1946) pour les monographies des principaux genres. Total 438 p. et 37 pl. coul.
• 1878: L. Quélet et M.C. Cooke] - „Clavis Synoptica Hymenomycetum europaearum“. 240p.. (London). [R.M. I :139 (1879)]
• 1879: — „Champignons récemment observés en Normandie, aux environs de Paris et de La Rochelle, en Alsace, en Suisse et dans les montagnes du Jura et des Vosges“. suppl. 9., Bull. Soc. Amis Sc. Nat. Rouen, sér. II, 15 p. 151-184, 195 + pl. i-iii. [reprint 1880, 1-35].
• 1884: — „Aperçu des qualités utiles ou nuisibles des champignons.“ 22p.. (Bordeaux). [extr. des Mém. de la Soc. des Sc. phys. et nat. de Bordeaux]
• 1886: — „Enchiridion fungorum in Europa Media et præsertim in Gallia vigentium“ (Manuel des Champignons trouvés en Europe Centrale, et particulièment en France), 352 p.
• 1888: — „Flore mycologique de la France et des pays limitrophes“, 492 pp., Paris, Octave Doin éd.. Ce second ouvrage exposant sa classification est la source de la plupart des noms de genres, notamment de Polyporaceae.
• 1891: Quélet, L. & Contejean, Charles - „Enumération des plantes phanérogames de Montbéliard“
• 1902: Quélet, L. & Bataille, F. - „Flore monographique des Amanites et des Lépiotes“, 88 p.

ლიტერატურა

• Boudier, Е. М. (1899) — „Уведомление о докторе L. Quélet, „Вестник Микологического общества Франции 15: 321-325
• Тири, Г. (1913) — „Память Quélet“. (2 страницы)
• Гилберт, Э. (1949) — „Работа — это дух. Люсьен Quélet“: 5-33
• Гилберт, Э. (1984) — „Микология и врачи,“: CCX-CCXVII (в Гостевая книга Centennial )