Dies Irae
Dies Irae (ლათ. განკითხვის დღე) — ერთ-ერთი ნაწილი XIII საუკუნის განთქმული ლათინური ჰიმნიდან, დაწერილი ტომას ცელანოს მიერ. კლასიკურ ეპოქაში გამოიყენება რეკვიემში. განთქმულია ჯუზეპე ვერდის და ვოლფგანგ ამადეუს მოცარტის დიეს ირე.
ტექსტი
რედაქტირება
- Dies iræ! dies illa
- Solvet sæclum in favilla
- Teste David cum Sibylla!
- Quantus tremor est futurus,
- quando judex est venturus,
- cuncta stricte discussurus!
- Tuba mirum spargens sonum
- per sepulchra regionum,
- coget omnes ante thronum.
- Mors stupebit et natura,
- cum resurget creatura,
- judicanti responsura.
- Liber scriptus proferetur,
- in quo totum continetur,
- unde mundus judicetur.
- Judex ergo cum sedebit,
- quidquid latet apparebit:
- nil inultum remanebit.
- Quid sum miser tunc dicturus?
- Quem patronum rogaturus,
- cum vix justus sit securus?
- Rex tremendæ majestatis,
- qui salvandos salvas gratis,
- salva me, fons pietatis.
- Recordare, Jesu pie,
- quod sum causa tuæ viæ:
- ne me perdas illa die.
- Quærens me, sedisti lassus:
- redemisti Crucem passus:
- tantus labor non sit cassus.
- Juste judex ultionis,
- donum fac remissionis
- ante diem rationis.
- Ingemisco, tamquam reus:
- culpa rubet vultus meus:
- supplicanti parce, Deus.
- Qui Mariam absolvisti,
- et latronem exaudisti,
- mihi quoque spem dedisti.
- Preces meæ non sunt dignæ:
- sed tu bonus fac benigne,
- ne perenni cremer igne.
- Inter oves locum præsta,
- et ab hædis me sequestra,
- statuens in parte dextra.
- Confutatis maledictis,
- flammis acribus addictis:
- voca me cum benedictis.
- Oro supplex et acclinis,
- cor contritum quasi cinis:
- gere curam mei finis.
- Lacrimosa dies illa,
- qua resurget ex favilla
- judicandus homo reus.
- Huic ergo parce, Deus:
- Pie Jesu Domine,
- dona eis requiem. Amen.
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება
შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „Dies Irae“ ვიკისაწყობში.- "Dies Iræ"
