ჰანიფა ალასგაროვი
ჰანიფა ალისკანდერ ოღლუ ალასგაროვი (აზერ. Hənifə Əliskəndər oğlu Ələsgərov; დ. 1 იანვარი, 1912, ბაქო - გ. 29 აპრილი, 1991, ბაქო) — აზერბაიჯანელი არქიტექტორი, ბაქოს ქალაქის მთავარი არქიტექტორი (1965-1973), სსრკ (1972) და აზერბაიჯანის სსრ სახელმწიფო ჯილდოების ლაურეატი (1979).
| ჰანიფა ალასგაროვი | |
|---|---|
 | |
| პირადი ინფორმაცია | |
| დაბ. თარიღი | 1 იანვარი, 1912 |
| დაბ. ადგილი | ბაქო |
| გარდ. თარიღი | 29 აპრილი, 1991 (79 წლის) |
| გარდ. ადგილი | ბაქო |
| ნამუშევრები და მიღწევები | |
| საქმიანობა | არქიტექტორი |
| მოქალაქეობა |
 რუსეთის იმპერიააზერბაიჯანის დემოკრატიული რესპუბლიკა  სსრკ |
| ალმა-მატერი | აზერბაიჯანის სახელმწიფო ნავთობის აკადემია |
| მნიშვნელოვანი პროექტები | Qara Qarayev |
| ჯილდოები | სსრკ-ის სახელმწიფო პრემია, აზერბაიჯანის სსრ-ის სახელმწიფო პრემია, სამამულო ომის 1-ლი ხარისხის ორდენი, წითელი ვარსკვლავის ორდენი, საპატიო ნიშნის ორდენი და Q113291426? |
ცხოვრება
რედაქტირებაჰანიფა ალასგაროვი დაიბადა 1912 წლის 1 იანვარს მასწავლებლის ოჯახში. 1936 წელს დაამთავრა აზერბაიჯანის ინდუსტრიული ინსტიტუტის არქიტექტურის ფაკულტეტი და დაეუფლა არქიტექტურულ ხელოვნებას.
1939 წელს ჰანიფა ალასგაროვი დაინიშნა სახელმწიფო პროექტების ინსტიტუტის ქალაქგეგმარების განყოფილების უფროსად. 1946-1948 და 1958-1962 წლებში „აზერდოვლათლაიჰას“ ინსტიტუტის სახელოსნოს გამგე.
მან მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა ქალაქ ლენქორანის გენერალური გეგმის (1947) და ზაქათალას რაიონის გენერალური გეგმის შემუშავებაში (1949). მუშაობდა ყოფილი აზერბაიჯანის სსრ მინისტრთა საბჭოსთან არსებული არქიტექტურის დეპარტამენტის უფროსის მოადგილედ.
1948-1958 წლებში მუშაობდა აზერბაიჯანის სსრ სახელმწიფო სამშენებლო კომიტეტის თავმჯდომარის მოადგილედ. ხელმძღვანელობდა სახელმწიფო სამშენებლო და არქიტექტურული ძეგლების, ქალაქთმშენებლობითი პრობლემების და დაცვის საკითხებს.[1]
1969 წელს მან მონაწილეობა მიიღო ბაქოს ისტორიული ცენტრის „იჩერიშეჰერის“ რეგენერაციის გენერალური გეგმის გადაწყვეტილებაში.
ჰანიფა ალასგაროვის ერთ-ერთი საინტერესო ურბანული დაგეგმარების სამუშაო იყო ბაქოში ნიზამის მოედნის რეკონსტრუქცია.
1961 წელს, ყოფილი ლენინის მოედნის რეკონსტრუქციისთვის გამოცხადებულ დახურულ კონკურსში „ჩემი კოლექტივის“ პროექტმა ალასგაროვის ხელმძღვანელობით მე-3 პრემია მოიპოვა, რაც ავტორის შემოქმედებითი მიღწევა იყო.[2]
1960 წელს ჰანიფა ალასგაროვას მიენიჭა „აზერბაიჯანის სსრ დამსახურებული აღმაშენებლის“ საპატიო წოდება.
1962-1967 წლებში მუშაობდა აზერბაიჯანის არქიტექტორთა კავშირის თავმჯდომარის მოადგილედ.
ჰანიფა ალასგაროვის მოღვაწეობა ბაქოს გენერალური დაგეგმარების დეპარტამენტის ხელმძღვანელად 1965 წლიდან გამოირჩეოდა იმით, რომ მალე დაიწყო ქალაქის ახალი გენერალური გეგმის ტექნიკურ-ეკონომიკურ საფუძვლებზე მუშაობა.
1973 წლამდე მუშაობდა ბაქოს მთავარ არქიტექტორად.
მან უზრუნველყო ბაქოს მეტროსადგურ „ყარა ყარაევის“ პროექტი.
1972 წელს მიენიჭა სსრკ სახელმწიფო პრემიის ლაურეატის წოდება, ხოლო 1976 წელს აზერბაიჯანის სსრ სახელმწიფო პრემია. დაჯილდოებულია სამამულო ომის I ხარისხის ორდენით, „წითელი ვარსკვლავით“, „საპატიო ნიშნით“ და მედლებით.
ჰანიფა ალასგაროვი არის 50-ზე მეტი სტატიის, წიგნისა და ბუკლეტის ავტორი.
ალასგაროვი გარდაიცვალა 1991 წელს, 79 წლის ასაკში.
ბაქოს ერთ-ერთ ცენტრალურ ქუჩას მისი სახელი ჰქვია.