ჯორჯ ჯოზეფ სტიგლერი (ინგლ. George Joseph Stigler; დ. 17 იანვარი, 1911, სიეტლი — გ. 1 დეკემბერი, 1991, ჩიკაგო) — ამერიკელი ეკონომისტი, ნობელის პრემიის ლაურეატი ეკონომიკის დარგში (1982), ჩიკაგოს ეკონომიკური სკოლის წარმომადგენელი. დაიბადა სიეტლში, ელსი ელიზაბეტ და ჯოზეპ სტიგლერების ოჯახში. 1931 წელს დაამთავრა ვაშინგტონის უნივერსიტეტის ბაკალავრიატი და შემდეგ ერთი წელი სწავლობდა ჩრდილოდასავლეთის უნივერსიტეტში, სადაც 1932 წელს მაგისტრის ხარისხი მიიღო. 1938 წელს დაამთავრა ჩიკაგოს უნივერსიტეტი და მიენიჭა დოქტორის ხარისხი. 1964 წელს იყო ამერიკის ეკონომიკური ასოციაციის პრეზიდენტი. 1987 წელს მიანიჭეს ადამ სმიტის პრემია.

ჯორჯ ჯოზეფ სტიგლერი
მშობლიური სახელი ინგლ. George Joseph Stigler
დაბ. თარიღი 17 იანვარი, 1911
დაბ. ადგილი სიეტლი, აშშ
გარდ. თარიღი 1 დეკემბერი, 1991
გარდ. ადგილი ჩიკაგო, აშშ
გარდაცვალების მიზეზი გულის უკმარისობა
მოქალაქეობა აშშ
შვილ(ებ)ი სტივენ სტიგლერი
საქმიანობა ეკონომისტი
მოღვაწეობის სფერო ეკონომიკა
დამსაქმებელი ჩიკაგოს უნივერსიტეტი და კოლუმბიის უნივერსიტეტი
საერთაშორისო ორგანიზაცი(ებ)ის წევრობა ხელოვნებისა და მეცნიერების ამერიკული აკადემია, მონ პელერინის საზოგადოება, მეცნიერებათა ეროვნული აკადემია და ეკონომეტრიკის საზოგადოება[1]
გავლენა მოახდინეს
ჯილდოები ნობელის პრემია ეკონომიკაში (1982), აშშ-ის ეროვნული სამეცნიერო მედალი (1987)
ალმა-მატერი ვაშინგტონის უნივერსიტეტი (ბაკალავრიატი), ჩრდილოდასავლეთის უნივერსიტეტი (მაგისტრატურა), ჩიკაგოს უნივერსიტეტი (დოქტორანტურა)
სამეცნიერო ხელმძღვანელი ფრენკ ნაიტი
დოქტორანტი ვიქტორ ფუკსი, ჯეიკობ ნინსერი, Richard Cyert[2] , Thomas Sowell[2] , Thomas Robert Saving[2] , Ralph Lowell Nelson[2] , David M. Levy და Patricia Danzon

ლიტერატურა

რედაქტირება
  • Diamond, Arthur M., Jr. (2005). "Measurement, Incentives, and Constraints in Stigler's Economics of Science." The European Journal of the History of Economic Thought 12, no. 4637–63.
  • Freedman, Craig (2003). "Do Great Economists Make Great Teachers? George Stigler as a Dissertation Supervisor," Journal of Economic Education, 34(3), pp. 282–290.
  • Friedman, Milton (1993). "George Stigler: A Personal Reminiscence," Journal of Political Economy 101(5) p p. 768–773.

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება