ცხოვრების სიმულატორი თამაშები
ცხოვრების სიმულატორი თამაშები (ან ხელოვნური ცხოვრების თამაშები)[1] — სიმულატორი თამაში, რომელშიც მოთამაშე აკონტროლებს ერთს ან მეტ ხელოვნორ სიცოცხლის ფორმას. ცხოვრების სიმულატორი თამაში შეიძლება განსაზღვრავდეს ინდივიდუალთა შორის ურთიერთოას (ყველაზე ცნობილი ამგვარი თამაშებია „The Sims“, „The Sims 2“ და „The Sims 3“) ან ეკოსისტემის სიმულაცია.[1] ეს დაყოფა ასევე ხშირად ითვალისწინებს დამაატებით ქვედაყოფას:
- ბიოლოგიური თამაში აძლევს მოთამაშეს შესაძლებობას განახორციელოს გენეტიკური ცდები, მოახდინს ეკოსისტემის მოდელირება და სხვ. ამგვარ თამაშებს ხშირად უწოდებენ გამავითარებელ თამაშებსაც.
- ცხოველთა გამზრდელი სიმულატორები (აგრეთვე ცნობილი როგორც ხელოვნური შინაური ცხოველები[2] ან ელექტრონული ცხოველები) ამ თამაშებში მთავარი აქცენტია გადატანილი მოთამაშესა და რამდენიმე მცირე სიცოცხლის ფორმასთან ურთიერთობაზე. თამაშების ამ რიგიდან აღსანიშნავია „Tamagotchi“, „Petz“ , „Viva Piñata“ და „Nintendogs“.
- სოციალური სიმულატორი თავის სათამაშო გარემოს აფუძვნებენ თამაშის გმირებს შორის სოციალურ ურთიერთობაზე.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 Rollings, Andrew; Ernest Adams (2006). Fundamentals of Game Design. Prentice Hall. დაარქივებული 2017-12-31 საიტზე Wayback Machine.
- ↑ Rollings, Andrew; Ernest Adams (2003). Andrew Rollings and Ernest Adams on Game Design. New Riders Publishing, გვ. 477–487. ISBN 1592730019. ციტირების თარიღი: 2009-05-26. დაარქივებული 2008-09-18 საიტზე Wayback Machine.