შოთი

შოთი — ქართული თონის პურის სახეობა, გრძელი და რკალისებური ფორმის. აქვს სქელი ყუა, თხელი პირი და წაწვეტებული ბოლო. განსაკუთრებით გრძელი და მოხრილი ხმლისებური შოთები იციან კახეთში, ქართლში კი შედარებით მოკლე შოთებს აცხობენ. სახელწოდება „შოთი“ წარმართულ ღვთაებასთან, მთვარესთან უნდა იყოს დაკავშირებული. ძველ საისტორიო წყაროებში საწირველად პურიცაა დასახელებული, ამასთან, ყოფითმა ტრადიციამ შემოინახა ხორბლის ზედაშეები, რისგანაც სარიტუალო პურებს აცხობდნენ. შოთი დღესაც განსაკუთრებით სადღესასწაულო დანიშნულებით გამოიყენება.

შოთი

ტიპი	პური
წარმოშობის ადგილი	საქართველო
რეგიონი	დასავლეთი აზია, კავკასია, აღმოსავლეთი ევროპა
მთავარი ინგრედიენტები	ფქვილი
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე: შოთი

რესურსები ინტერნეტში

• შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „შოთი“ ვიკისაწყობში.

ლიტერატურა

• ნადირაძე, ელდარ (2011). ქართული მატერიალური კულტურის ეთნოგრაფიული ლექსიკონი. თბ.: მერიდიანი, გვ. 345, გვ. 610. ISBN 978-9941-10-489-3. 
• გოცირიძე, გიორგი (2007). კვების ხალხური კულტურა და სუფრის ტრადიციები საქართველოში. თბ.: ისტორიისა და ეთნოლოგიის ინსტიტუტი, გვ. 212, გვ. 386. ISBN 978-99940-58-22-8.