ქალაქის მოურავის სარგო
ქალაქის მოურავის სარგო - ძველი ქართული სამართლებრივი ძეგლი, თბილისის მოურავის სამოხელეო შემოსავლის დებულება. შედგენილია XVIII საუკუნის დასასრულს მეფე ერეკლე II-ის ბრძანებით, ქალაქის მართვა-გამგეობის მოსაწესრიგებლად. მოურავის სარგოს დადგენასთან დაკავშირებით ძეგლში განსაზღვრულია თვით მოურავის უფლება-მოვალეობანი, აგეთვე მდივანბეგის, ნაცვლის, მელიქის, მამასახლისის, ქედხუდის, ასასისა და მოქალაქის საქმიანობის ცალკეული მხარეები (სასამართლო და ადმინისტრაციულ-საპოლიციო ფუნქციები, სხვადასხვაგვარი საქონლის ნიხრისა და ბაჟის დაწესება, ვაჭრობის წესების დაცვა), ასნაფის (ამქრის) ზოგიერთი ვალდებულება და სხვა. ძეგლი მნიშვნელოვანი წყაროა გვიანდელ შუა საუკუნეების საქართველოს საქალაქო წყობილების შესასწავლად.
ლიტერატურა რედაქტირება
- ენციკლოპედია თბილისი, თბ., 2002, გვ. 881