ფუგა
ფუგა (ლათ. Fuga „გაქცევა, დარტყმა, შეხება“) — მრავალხმიანი ნაწარმოები, რომელიც წარმოადგენს ტონიკა-დომინანტურ იმიტაციას ერთი თემის დამუშავებით. ჩამოყალიბდა XVI-XVII საუკუნეებში. წარმოიშვა ვოკალური მოტეტისგან.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Wtk1-fugue2-page1-mm1-9.png/220px-Wtk1-fugue2-page1-mm1-9.png)
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, თბ., 1986. — გვ. 417.