სუზან კენტიკიანი
სუზან „სუსი“ ლევანოვა კენტიკიანი (სომხ. Սյուզի Կենտիկյան; დ. 11 სექტემბერი, 1987, ერევანი, სომხეთის სსრ, საბჭოთა კავშირი) — სომეხი/გერმანელი პროფესიონალი მოკრივე.[1] დაიბადა ერევანში, სომხეთის სსრ-ში, მაგრამ ოჯახი დატოვა ხუთი წლის ასაკში ყარაბაღის ომის გამო. კენტიკიანი 1996 წლიდან ცხოვრობს ჰამბურგში. მან კრივში ვარჯიში თორმეტი წლის ასაკში დაიწყო. წარმატებული სამოყვარულო კარიერის შემდეგ, იგი 2005 წელს გახდა პროფესიონალი მოკრივე.
 კენტიკიანი 2018 წელს | |
| პირადი ინფორმაცია | |
|---|---|
| დაბ. სახელი | სუზან ლევანოვა კენტიკიანი |
| სრული სახელი | სუზან ლევანოვა კენტიკიანი |
| მეტსახელ(ებ)ი | მკვლელი დედოფალი |
| ეროვნება |
სომეხი გერმანელი |
| დაბ. თარიღი | 11 სექტემბერი, 1987 |
| დაბ. ადგილი | ერევანი, სომხეთის სსრ, საბჭოთა კავშირი (ახლანდელი სომხეთი) |
| სიმაღლე | 155 სმ |
| საიტი | kentikian.com |
| სპორტი | |
| ქვეყანა | სსრკ, სომხეთი და გერმანია |
| სპორტი | კრივი |
კენტიკიანი არის ძლიერმსუბუქი წონის ორგზის მსოფლიო ჩემპიონი. 2007-2012 და 2013-2017 წლებში ფლობდა მსოფლიო ბოქსის ასოციაციის (WBA) ქალთა ტიტულს. გარდა ამისა, იგი იყო მსოფლიო ბოქსის ორგანიზაციის (WBO) ძლიერმსუბუქი წონის ჩემპიონი 2009 წლიდან 2012 წლამდე. იგი აგრეთვე ფლობდა ქალთა საერთაშორისო კრივის ფედერაციის (WIBF) ტიტულს 2007-2012 და 2015-17 წლებში. 2009 წელს, WBA-სთან შეთანხმებით, იგი დასახელდა პირველ WBA-ის ქალ სუპერ ჩემპიონად. გამოცხადდა, რომ ამ ქამარს უწოდებდნენ "სუსი კენტიკიანის სარტყელს".[2]
2012 წლამდე კენტიკიანი, როგორც პროფესიონალი, დაუმარცხებლად რჩებოდა. გერმანიის სატელევიზიო სადგურმა „ZDF“-მ მისი ბრძოლების გადაცემა 2009 წლის ივლისიდან დაიწყო.
ადრეული ცხოვრება
რედაქტირებასუზანა კენტიკიანი დაიბადა ერევანში, სომხეთის სსრ-ში. იგი არის ვეტერინარული ექიმის, ლევან კენტიკიანის და მეუღლის, მაკრუჰის ქალიშვილი.[3] ხუთი წლის ასაკში მან დატოვა სომხეთი მშობლებთან და ცხრა წლის ძმასთან, მიქაელთან ერთად, რადგან მამამისს მთიანი ყარაბაღის ომის დროს სამხედრო მოსამსახურეებისთვის მოწვევა მოუვიდა.[4] 1992 წელს ოჯახი პირველად საცხოვრებლად ბერლინში, გერმანიაში გადავიდა და თავშესაფრის მაძიებელთა სახლებში გაჩერდა. თუმცა, ამ ობიექტებში ძალადობის და გერმანული ენის არასაკმარისი ცოდნის გამო, მათ დატოვეს ბერლინი და გადავიდნენ მოლდოვაში, შემდეგ კი რუსეთში, სადაც კენტიკიანი მოკლე დროში სკოლაში შევიდა.[5] ოჯახი 1996 წელს კვლავ დაბრუნდა გერმანიაში და დასახლდა ჰამბურგში, სადაც ცხოვრება კვლავ თავშესაფრის მაძიებლებისთვის განკუთვნილ სამთავრობო დაწესებულებებში უწევდათ.[6] კენტიკიანის საცხოვრებლის სტატუსი გაურკვეველი რჩებოდა თითქმის ერთი ათეული წლის განმავლობაში. რამდენჯერმე ის და მისი ოჯახი გადაიყვანეს აეროპორტში დეპორტაციისთვის, მაგრამ ადგილობრივი მეგობრების ჩარევა, როგორიცაა მისი სამოყვარულო წლების ტრენერი ფრენკ რიეტა, მოუწოდებდა იურისტებს, მედიასა და ადგილობრივ პოლიტიკოსებს, რომ ხელი შეეშალათ ოჯახის განდევნისთვის.[7] კენტიკიანის ოჯახმა მუდმივი ცხოვრების ნებართვა 2005 წელს, სამწლია პროფესიონალურ კრივის კონტრაქტზე ხელის მოწერის შემდეგ მიიღო.[8]
16 წლის ასაკში კენტიკიანმა მუშაობა დაიწყო ადგილობრივ ფიტნეს ცენტრში დამლაგებლად, რათა ოჯახს ფინანსურად დახმარებოდა.[5] მან საშუალო სკოლა (Realschule) 2006 წლის ზაფხულში დაამთავრა,[9] ხოლო საბოლოოდ გერმანიის მოქალაქე 2008 წლის ივნისში გახდა.[10] კენტიკიანი ოჯახთან ერთად კრივის დარბაზის გვერდით მდგომ ბინაში ცხოვრობდა.[6]
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირებასქოლიო
რედაქტირება- ↑ Professional boxing record for Susi Kentikian from BoxRec. Retrieved 4 October 2016.
- ↑ http://www.guardian.co.tt/article-6.2.325443.e80c61bb0a
- ↑ Jensen, Björn. "Killer Queen" krönt sich mit WM-Titel. Hamburger Abendblatt. 19 February 2007. Accessed 26 May 2008. (გერმანული)
- ↑ Bösecke, Ina. "Ich bin ein Killer, ich kämpfe wie ein Mann". Spiegel Online. 16 February 2007. Accessed 1 May 2007. (გერმანული)
- ↑ 5.0 5.1 Treptow, Julia. Ein Fliegengewicht boxt sich nach oben. Spiegel Online. 18 January 2006. Accessed 1 May 2007. (გერმანული)
- ↑ 6.0 6.1 Krohn, Anne-Dore. Durchgeboxt. Die Zeit. 15 February 2007. Accessed 1 May 2007. (გერმანული)
- ↑ Monheim, Gert. Die starke Susi – Boxen zum Überleben. Das Erste. 27 June 2007. Accessed 16 April 2008. (გერმანული)
- ↑ Hardt, Andreas. Susi Kentikian – Hamburgs "Million Dollar Baby". Die Welt. 31 March 2005. Accessed 1 May 2007.
- ↑ "Ich wollte schon als Siebenjährige Großes schaffen". Hamburger Abendblatt. 7 April 2007. Accessed 1 May 2007. (გერმანული)
- ↑ Hamburg. Hamburger Abendblatt. 16 June 2008. Accessed 26 June 2008. (გერმანული)