სტრუქტურა (ლათ. structūra – აღნაგობა, განლაგება, წესრიგი) — ობიექტის მყარი კავშირების ერთობლიობა, რომელიც უზრუნველყოფს ობიექტის მთლიანაობასა და თავისთავის მიმართ იგივეობას, მისი ძირითადი თვისებების შენარჩუნებას სხვადასხვა გარეგანი და შინაგანი ცვლილებების დროს.

ცნება „სტრუქტურა“ მეცნიერებისა და ფილოსოფიის ლიტერატურაში დიდი ხანია გამოიყენება ფორმის ცნების განსაზღვრის ერთ-ერთ ხერხად (ფორმა, როგორც შინაარსის სტრუქტურა, ორგანიზაცია). XX საუკუნეში სტრუქტურულ მიმართებათა ანალიზმა თვალსაჩინო ადგილი დაიკავა ენის, ეთნოგრაფიული ერთობის, ლიტერატურისა და ხელოვნების ნაწარმოებთა და სხვ. შესწავლაში.

ლიტერატურა რედაქტირება