ევგენი (ბაჟანოვი): განსხვავება გადახედვებს შორის

უწმინდესი სინოდის გადაწყვეტილებით 1834 წლის 1 სექტემბერს დაინიშნა საქართველოს ეგზარქოსად. 1844 წ. ასტრახანის მთავარ ეპისკოპოსი, 1856 წ. ფსკოვის მთავარ-ეპისკოპოსი, სადაც გარდაიცვალა 1862 წელს. ჟურნალი "მწყემსი", წერდა რომ მთავარეპისკოპოსი ევგენი ხასიათით ძალიან წააგავს თეოფილაქტეს და ასეთი ხასიათით , ხომ მოგეხსენებათ, ბევრი საქმე ხდებაო... <br />

საისტორიო წყაროებში საგულისხმო ცნობები შემოინახა საქართველოს ეგზარქოს ევგენის შესახებ: "Архиепископ астраханский и енотаевский Евгений - член Синода с 1850 по 1855 год - за особо жесткое отношение к подчиненым в 1829 году, когда он еще был тамбовским епископом, получил выговор от Николая I. Будучи переведеным в Минск, он так показал себя, что когда уезжал оттуда, никто из духовенства не пришел с ним проститься, более того, отслужили благодарственный молебен. 10 летнее его пребывание грузинским экзархом завершилось следствием, установившим, что его любимец - ректор (тифлисской) семинарии Порфирий при его поддержке обращался со студентами "как плантатор с неграми": не кормил, жестоко избивал. Порфирий был сослан в монастырь, Евгений оказался в Астрахани".