სანდრო შანშიაშვილი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
 
ხაზი 1:
{{ინფოდაფა მწერალი}}
'''სანდრო ილიას ძე შანშიაშვილი''' (დ. [[24 ივლისი]] <small>[ ძვ. სტ. 12 ივლისი]</small>, [[1888]], სოფ. [[ჯუგაანი]], [[სიღნაღის მუნიციპალიტეტი|სიღნაღის რაიონი]] — გ. [[28 ოქტომბერი]], [[1979]], [[თბილისი]]) — [[ქართველები|ქართველი]] მწერალი, დრამატურგი.
 
==ბიოგრაფია==
[[1908]] წელს დაამთავრა [[თბილისის ქართული სათავადაზნაურო გიმნაზია]]. შემდეგ გაემგზავრა ევროპაში[[ევროპა]]ში, სწავლობდა [[ციურიხი|ციურიხში]], [[ბერნი|ბერნში]], [[ბერლინი|ბერლინში]], ხოლო [[1914]] წელს დაამთავრა [[ლაიფციგის უნივერსიტეტი|ლაიპციგის უნივერსიტეტისუნივერსიტეტი]]ს ფილოლოგიის ფაკულტეტი და დაბრუნდა სამშობლოში.
 
პირველი ნაბიჯები მწერლობაში ჯერ კიდევ მოწაფეობის დროს გადადგა. გიმნაზიაში გამოსცა და რედაქტორობდა ჟურნალ „ჩანგს“, რის გამოც დააპატიმრეს და სამი თვე [[მეტეხის ციხე]]ში ამყოფეს. პირველი ლექსი გამოქვეყნდა გაზეთ „ისარში“„[[ისარი (გაზეთი)|ისარში]]“ [[1906]] წელს, ხოლო პირველი პოეტური კრებული „სევდის ბაღი“ [[1909]] წელს. აქედან მოუოლებულიმოყოლებული აქტიურად მონაწილეობდა ლიტერატურულ საქმიანობაში და სისტემატურად თანამშრომლობდა ქართულ ჟურნალ-გაზეთებში. [[1914]] წელს გამოსცა გაზეთი „საქართველო“„[[საქართველო (გაზეთი)|საქართველო]]“, [[1917]] წელს ჟურნალი „მერანი“„ მერანი“. 1917 წელს მონაწილეობდა [[ეროვნულ-დემოკრატიული პარტია (ისტორიული)|ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის]] დაფუძნებაში. არჩეული იყო მის მთავარ კომიტეტში.
 
სანდრო შანშიაშვილი ორმოცი წლის მანძილზე მხარში ედგა ქართულ თეატრს. განსაკუთრებით აღსანიშნავია მისი მოღვაწეობა [[რუსთაველის თეატრი|რუსთაველის თეატრში]], რომელთანაც დრამატურგმა ეს კავშირი ჯერ კიდევ გასაბჭოებამდე დაამყარა, როდესაც მის სცენაზე დაიდგა მისი ორი პიესა — „უგვირგვინო მეფენი“ და „ბერდო ზმანია“. სწორედ ამ უკანასკნელი სპექტაკლის დადგმით დაიწყო ტრიუმფალური სვლა [[სანდრო ახმეტელი|სანდრო ახმეტელმა]].
 
სანდრო შანშიაშვილის კალამს ეკუთვნის 30-მდე სხვადასხვა ჟანრის დრამატული ნაწარმოები, მათ შორის: „სპატაკი“, „ჰერეთის გმირები“, „როდამ“, „ანზორი“, „სამნი“, „არსენა“, „ფოლადაური“, „გიორგი სააკაძე“, „კრწანისის გმირები“ და სხვა. მასვე ეკუთვნის [[ზაქარია ფალიაშვილი]]ს ოპერის „ლატავრასა“ და დ. არაყიშვილის [[დიმიტრი არაყიშვილი]]ს ოპერის „თქმულება შოთა რუსთაველზე“ [[ლიბრეტო]]. აღსანიშნავია აგრეთვე მწერლის მთარგმნელობითი საქმიანობა. მან გაამდიდრა ჩვენი თეატრი კლასიკური რეპერტუარით, შილერის[[ფრიდრიხ შილერი]]ს, გოგოლის[[ნიკოლოზ გოგოლი]]ს და სხვათა ნაწარმოებებით.
 
მინიჭებული ჰქონდა საქართველოს სსრ ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწის წოდება, იყო [[სსრკ სახელმწიფო პრემია|სსრკ სახელმწიფო პრემიის]] ლაურეატი და [[შრომის წითელი დროშის ორდენისორდენი]]ს კავალერი.
 
დაკრძალულია [[დიდუბის პანთეონი|მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა დიდუბის პანთეონში]]. მის გვერდით დასაფლავებულია მისი მეუღლე — '''მარიამ იოსების ასული კასრაძე''' (დ. [[15 აპრილი]], [[1905]], [[ცხინვალი]] — გ. [[25 მარტი]], [[1964]], [[თბილისი]]).
ხაზი 28:
==რესურსები ინტერნეტში==
{{nplg ბიოგრაფია|00001118}}
*[https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/358798/1/P_5383.jpg სანდრო შანშიაშვილის ბიოგრაფია (IV მოწვევა)]
*[https://dspace.nplg.gov.ge/bitstream/1234/355281/1/P_7347.jpg სანდრო შანშიაშვილის ბიოგრაფია (V მოწვევა)]
{{DEFAULTSORT:შანშიაშვილი, სანდრო}}
Line 39 ⟶ 41:
[[კატეგორია:დიდუბის პანთეონში დაკრძალულები]]
[[კატეგორია:ქართველი პოლიტიკოსები]]
[[კატეგორია:საქართველოს სსრ-ის IV მოწვევის უმაღლესი საბჭოს დეპუტატები]]
[[კატეგორია:საქართველოს სსრ-ის V მოწვევის უმაღლესი საბჭოს დეპუტატები]]
[[კატეგორია:სიღნაღის მუნიციპალიტეტში დაბადებულები]]
[[კატეგორია:შანშიაშვილები|ს]]