გაზი III გირეი: განსხვავება გადახედვებს შორის

გაზი გირეი [[1690-იანები|1690]]-იან წლებში აჯანყდა საკუთარი ძმის [[დევლეთ II გირეი|დევლეთ II]]-ის წინააღმდეგ. ბუჯაკების ურდოსა და [[ნოღაის ურდო|ნოღაელთა]] დახმარებით გაიბრძოლა ყირიმის ტახტისთვის, თუმცა დამარცხდა და კუნძულ [[როდოსი|როდოსზე]] გადასახლება მოუწია. [[1703]] წელს მამამისმა თავისი მეოთხე მმართველობის დროს იხმო სახანოში და [[კალგა|კალგას]] ტიტული უბოძა. [[1704]] წელს, [[სელიმ I გირეი|სელიმ გირეის]] გარდაცვალების შემდეგ, ოსმალებმა სწორედ გაზი III დაამტკიცეს [[ყირიმის სახანო|ყირიმის]] ხანად.

გაზიმ უმცროსი ძმები, [[ყაფლან I გირეი|ყაფლანი]] და [[მენლი II გირეი|მენლი]] თავის [[კალგა]]დ და [[ნურედინი|ნურედინად]] დანიშნა. გაზი III რელიგიურად შემწყნარებელი იყო. მან [[კათოლიკური ეკლესია|კათოლიკურ ეკლესიას]] [[ბახჩისარაი|ბახჩისარაიში]] მისიონერული საქმიანობის წარმართვის ნება დართო.

მოუწია [[ნოღაის ურდო|ნოღაელთა]] დაშოშმინება. გაზის ტახტისათვის მოცილე ძმებიბევრი ძმა და ნათესავებინათესავი ჰყავდა, ეს კი სახანოს ასუსტებდა იმ პერიოდში, როცა მის მეზობლად [[პეტრე I]] [[რუსეთის სამეფო|რუსეთს]] ავითარებდა. [[1707]] წელს [[სტამბოლი|სტამბოლში]] სულთნის გადაწყვეტილებითდივანმა მასმიიღო გადაწყვეტილება, რომლის თანახმადაც გაზი III გირეის ჩამოართვეს [[ყირიმის სახანო|ყირიმის]] ხანის ტიტული და [[ბულგარეთი|ოსმალთა ბულგარეთში]] გადაასახლეს. გაზი გარდაიცვალა 36 წლის ასაკში, [[იამბოლის თემი|იამბოლში]], [[1709]] წელს.