'''მეტაფიზიკა''' ({{lang-el|μεταφυσικά}} < {{lang-grc|τὰ μετὰ τὰ φυσικά}}, სიტყვასიტყვით — "მას„ის, რაც [[ფიზიკა|ფიზიკის]] შემდეგ მოდისმოდის“) — [[ფილოსოფია|ფილოსოფიის]] დარგი, რომელიც იკვლევს მხოლოდ [[გონება|გონებით]] გასაგებ უმაღლეს, გრძნობის ორგანოებისთვის მიუწვდომელ, და ყოველი არსებულისათვის უვლელ საწყისებს.
[[არისტოტელე]] მას [[ფილოსოფია|ფილოსოფიის]] დარგთა შორის უმნიშვნელოვანესად თვლიდა და "პირველად [[ფილოსოფია|ფილოსოფიას]]" ეძახდა. ის მეტაფიზიკას სამ ძირითად ნაწილად ყოფდა:
ხაზი 7:
== ისტორია ==
ტერმინი მეტაფიზიკა აღმოცენდა ძვ. წ. I საუკუნეში, მის მამად ითვლება [[პარმენიდე]]. [[შუა საუკუნეები|შუა საუკუნეებში]] იგი [[თეოლოგია|თეოლოგიის]] პოზიციების გასამყარებლად გამოიყენებოდა და წარმოადგენდა მისი [[თეორია|თეორიის]] დასაბუთებას. უძველეს დროსა და [[რენესანსი|აღორძინების ეპოქაში]] მეტაფიზიკა ბუნებას განიხილავდა როგორც ერთ მთლიანობას. მე-17 დან მე-18 მდე იგი მჭიდრო კავშირში იმყოფებოდა [[საბუნებისმეტყველო მეცნიერებები|საბუნებისმეტყველო მეცნიერებებთან]]. თუმცა შემდეგ მოხდა მათი დაშორება უკვე, ვოლფისა და სხვა [[ფილოსოფია|ფილოსოფოსების]] ნაშრომებში, მსგავსი სახით გვხვდება მეტაფიზიკა თანამედროვე დროშიც.
