ნოდარ დუმბაძის სახელობის მოზარდ მაყურებელთა თეატრი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
უწყაროო, ერთი თვეა უკვე
 
ხაზი 4:
პირველ სპექტაკლად წარმოადგინეს [[ნატალია საცი]]ს „ფრიც ბაუერი“ ([[თბილისის ოპერის თეატრი|ოპერისა და ბალეტის თეატრში]] [[1928]] წლის 11 ნოემბერს). სპექტაკლი დადგა თეატრის დამაარსებელმა და სამხატვრო ხელმძღვანელმა [[ალექსანდრე თაყაიშვილი|ა. თაყაიშვილმა]], რომლის სახელთანაც არის დაკავშირებული თეატრის უმნიშვნელოვანესი მიღწევები. მას მოჰყვა [[სერგეი ზაიაიცკი]]ს „რობინ ჰუდი“, ვ. კურდიუმოვის „კაცი შავი სათვალეებით“, ნ. ოგნევის „ჰაიავატა“, მ. კლარპიცკაიას „დამსმენი“ და სხვა. თეატრის პირველი მსახიობები იყვნენ: [[თამარ თვალიაშვილი]], გ. კუპრაშვილი, მ. ერგნელი, მ. ქორელი, [[ბორის გამრეკელი]], [[ბაბო გამრეკელი]], [[გიორგი დარისპანაშვილი]], [[ალექსანდრე გომელაური]], ვ. კობელი და სხვა.
 
XX საუკუნის 30-იანი წლების თეატრის ცხოვრებას სათავეში ედგნენ ა.[[ალექსანდრე თაყაიშვილი]] და [[ბორის გამრეკელი|ბ. გამრეკელი]]. მათ ეკუთვნოდათ თითქმის ყველა დადგმა: [[შალვა დადიანი]]ს ,,ბოთე და კუსპარა,” კ. ბუაჩიძის და ს. მთვარაძის ,,აურიე რგოლი,” [[დანიელ ჭონქაძე|დანიელ ჭონქაძის]] „სურამის ციხე“, ო. თუმანიანის „გიქორი“, [[მიხეილ ჯავახიშვილი]]ს „არსენა მარაბდელი“, [[გიორგი ნახუცრიშვილი]]სა და ბ. გამრეკელის ,,ნაცარქექია,” [[გიორგი ნახუცრიშვილი]]ს ,,პატარა მეომრები,” [[აკაკი წერეთელი|აკაკი წერეთლის]] „პატარა კახი“, [[ნიკო ლომოური]]ს ,,ქაჯანა”„ქაჯანა“ და სხვა. 40-იან წლებში დაიდგა [[უილამუილიამ შექსპირი]]ს ,,რომეო და ჯულიეტა” და ,,ჭირვეულის მორჯულება,” ა.[[ალექსანდრე ოსტროვსკისოსტროვსკი]]ს ,,შემოსავლიანი„შემოსავლიანი ადგილი, [[ფრიდრიჰფრიდრიხ შილერი]]ს „ვილჰელმ ტელი“.
 
50-იან წლებში წარმოდგენებს დგამდნენ გამოცდილი და ახალგაზრდა რეჟისორები: ა. ჩხარტიშვილი, გ. ჟურული, ს. ჭელიძე, ლ. იოსელიანი, კ. სურმავა, ო. ალექსიშვილი, ა. ქუთათელაძე და სხვები. ამ პერიოდში დადგმულ სპექტაკლებში – ვ. დარასელის ,,კიკვიძე,” ვ. როზოვის ,,მისი მეგობრები,” ი.ილია ჭავჭავაძის ,,გლახის ნაამბობი,” ფ.[[ფრიდრიხ შილერისშილერი]]ს ,,პრინცესა ტურანდოტი” ([[კარლო გოცისგოცი]]ს მიხედვით), ა.ა[[ალექსანდრე ფინოგენოვისაფინოგენოვი |ალექსანდრე აფინოგენოვი]]ს ,,მაშენკა,” გიორგი ნახუცრიშვილის ,,კომბლე” გამოჩნდა ახალი აქტიორული სახეები.
 
თეატრთან, სხვადასხვა დროს, აქტიურად თანამშრომლობდნენ ცნობილი მხატვრები: [[ელენე ახვლედიანი]], [[სიმონ ვირსალაძე]], [[პეტრე ოცხელი]], ი. სუმბათაშვილი, ნ.[[ნიკოლოზ ყაზბეგი]], დ.[[დიმიტრი თაყაიშვილი]] , ფ.[[ფარნაოზ ლაპიაშვილი]], მ. მალაზონია, მ. ჭავჭავაძე, ა. რამიშვილი, [[მურაზ მურვანიძე]], [[გოგი ალექსი-მესხიშვილი]], ი. გეგეშიძე, თ.[[თემურ ნინუა]], ა. ჭელიძე და სხვები.
 
მნიშვნელოვანი წვლილი შეიტანეს თეატრის შემოქმედებით ცხოვრებაში რეჟისორებმა თ. მაღალაშვილმა, ნ. ხატისკაცმა და თ. ჩხეიძემ თავიანთი სპექტაკლებით: ,,სადა ხარ, სოფიკო?” ,,მერი პოპინსი,” ,,უბედურება,” „დარისპანის გასაჭირი“, „კიკვიძე“, „დონ სეზარ დე ბაზანი“.