გაეროს გენერალური ასამბლეა: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 8:
 
==ფუნქციები და უფლებამოსილება==
გენერალურ ასამბლეას აქვს უფლება წევრ სახელმწიფოებს მიაწოდოს რეკომენდაციები მის კომპეტენციაში არსებულ საერთაშორისო საკითხებზე. ასამბლეის ოფიციალურ ვებ-გვერდზე მითითებულ თემატიკებს შორის გახლავთარის პოლიტიკური, ეკონომიკური, ჰუმანიტარული, სოციალური და იურიდიული პრობლემატიკა, რომელთა დაკავშირებითაც ასამბლეა თამაშობს მნიშვნელოვან როლს და მილიონობით ადამიანის ცხოვრებას ცვლის უკეთესობისაკენ.
 
ქარტიის თანახმად, გენერალური ასამბლეის ფუნქციები და უფლებამოსილება გახლავთარის შემდეგი:
*დაამტკიცოს გაეროს ბიუჯეტი;
*აირჩიოს [[გაეროს უშიშროების საბჭო]]ს არამუდმივი წევრი სახელმწიფოები; ასევე, აირჩიოს გაეროს სხვა საბჭოების და ორგანოების წევრები, ამასთანავე, უშიშროების საბჭოს რეკომენდაციების თანახმად, დაამტკიცოს გაეროს გენერალური მდივანი;
ხაზი 53:
გაეროს გენერალური ასამბლეა ახორციელებს ორგანიზაციის სამშვიდობო უფლებამოსილებასა და საქმიანობას სამშვიდობო ოპერაციათა სპეციალური კომიტეტის საშუალებით. გაეროს გენერალური ასამბლეის [[1965]] წლის [[18 თებერვალი|18 თებერვლის]] რეზოლუციის საშუალებით მოხდა სპეციალური კომიტეტის შექმნა, რათა მომხდარიყო სამშვიდობო მოქმედებათა საფუძვლიანი შესწავლა. სპეციალური კომიტეტი საკუთარი საქმიანობის შესახებ ანგარიშგებას ახორციელებს გენერალური ასამბლეის მეოთხე კომიტეტის (პოლიტიკისა და დეკოლონიზაციის თემატიკაზე) ფარგლებში.
 
სამშვიდობო ოპერაციათა სპეციალური კომიტეტი შედგება 147 წევრი სახელმწიფოსაგან, რომლებიც წარსულში ან აწმყოში ჩართულნი იყვნენ სამშვიდობო ოპერაციებში. ამასთანავე, წევრი სახელმწიფოების გარდა, კომიტეტში გახლავთარის კიდევ 14 წევრი, რომლებიც არიან ისეთი ორგანიზაციები როგორებიც გახლავთარის: [[აფრიკის კავშირი]], [[ისლამური თანამშრომლობის ორგანიზაცია]], [[წითელი ჯვრის საერთაშორისო კომიტეტი]] (ICRC) და საერთაშორისო კრიმინალური პოლიციის ორგანიზაცია ([[ინტერპოლი]]); აღნიშნული ორგანიზაციები კომიტეტის საქმიანობაში ერთვებიან როგორც დამკვირვებლები.
 
==ორგანიზაციის წევრობა==
გენერალური ასამბლეის წევრობის საკითხი მოითხოვს დამატებით ყურადღებას. მაგალითად, [[ჩინეთი]]ს წინააღმდეგობის გამო, გაერო დაახლოებით ოცი წელია რაც [[ტაივანი|ტაივანს]] უარს ეუბნება წევრობაზე, ვინაიდან ჩინეთი გახლავთარის [[გაეროს უშიშროების საბჭო]]ს მუდმივი წევრი და იგი ტაივანს აღიქვამს საკუთარი სუვერენული ტერიტორიის ნაწილად. თავად ტაივანის დელეგაცია გაეროს [[2018]] წელს ესტუმრა, რათა ორგანიზაციისათვის პირადად განეცხადებინათ მათ მიერ გაეროს მდგრადი განვითარების მიზნების შესრულების შესახებ.
 
წევრობის საკითხის განხილვისას საჭიროა [[პალესტინა|პალესტინის]] შემთხვევის აღნიშვნა. პალესტინის წევრობის საკითხი აქტიურად განიხილებოდა გაეროს გენერალურ ასამბლეაზე [[2011]] წელს, მას შემდეგ, რაც უშიშროების საბჭოში [[ამერიკის შეერთებული შტატები|ამერიკის შეერთებულმა შტატებმა]] ვეტო დაადო აღნიშნულ საკითხს. თუმცა, [[2012]] წელს, გენერალური ასამბლეის მიერ მიღებული რეზოლუციით (139 – 9) პალესტინას მიენიჭა არაწევრი დამკვირვებელი სახელმწიფოს სტატუსი, შესაბამისად, გაეროში პალესტინა და [[ვატიკანი]] გახლავთარის ორი არაწევრი სახელმწიფო, რომლებსაც შეუძლიათ გაეროს გენერალურ ასამბლეაზე სიტყვით გამოსვლა ხმის მიცემის გარეშე. [[2015]] წელს, გაერომ უფლება მისცა პალესტინას ჰყოლოდა საკუთარი ახალგაზრდობის წარმომადგენელი გაეროში, რომელსაც ჰქონდა სესიების ფარგლებში პალესტინის სახელით სიტყვით გამოსვლის უფლება.
 
გენერალურ ასამბლეას აქვს წევრების მიმართ სადამსჯელო ზომების გატარების უფლებამოსილება, რაც გამოწვეულია მათ მიერ ქარტიის პრინციპების დარღვევა. გენერალურმა ასამბლეამ 1960-იან წლებში შეუწყვიტა წევრობა [[სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკა|სამხრეთ აფრიკის]] დელეგაციას, რომელიც გაერომ დაადანაშაულა [[აპართეიდი|აპართეიდში]] და საერთაშორისო სამართლისა და უშიშროების საბჭროს რეზოლუციათა დარღვევაში.