ვიკიპედია

ახალი მემარჯვენეები (პოლიტიკა): განსხვავება გადახედვებს შორის

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა
[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
← წინა ცვლილებაშემდეგი ცვლილება →
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ვიზუალურივიკიტექსტი
No edit summary
ხაზი 28:
 
=== საფრანგეთი ===
[[საფრანგეთი|საფრანგეთში]] ტერმინი ახალი მემარჯვენეობა (ანფრანგ. ''Nouvelle Droite'' ) გამოიყენესგამოიყენებოდა რათა1960-იან და 1970-იან აღეწერათწლებში ფრანგმიფრანგი პოლიტიკური ფილოსოფოსებისა და ინტელექტუალების თანამედროვე აზროვნების მიმართულებები,მიმართულებების რომელიცაღსაწერად. მისი ალინმთავარი წარმომადგენელია ფრანგი ფილოსოფოსი [[ალენ დე ბენოვისბენუა]], თუმცა თავად იგი უარყოფდა ამ ტერმინს და ამჯობინებდა სიტყვებს „ახალი სკოლა“ ან „ახალი კულტურა“. მას ეკუთვნის არაერთი წიგნი ფილოსოფიაზე, რელიგიასა და იდეებიდანპოლიტიკურ მოდისთეორიაზე. კიდევ ერთი ცნობილი ინტელექტუალი, რომელიც ერთ დროს ალიენალენ დე ბენოისტისბენუას ევროპული ცივილიზაციის კვლევის და შესწავლის ჯგუფის (GRECE- ის) ნაწილიწევრი, იყო, არის [[ გილიუმი ფეი |გილიამ ფეი]] .მიუხედავად ზოგიერთიზოგიერთმა კრიტიკოსისკრიტიკოსმა ბრალდებისაისინი იმასთან„ულტრამემარჯვენეობაში“ დაკავშირებითდაადანაშაულა, რომთუმცა იგითავად "უკიდურესიფრანგი მემარჯვენეაახალი ", ისინი თავადმემარჯვენეები ამტკიცებენ, რომ მათიმათ იდეებიდაძლიეს აჭარბებს ტრადიციულმემარჯვენე-მემარცხენის მემარჯვენეობასდიქოტომია და აქტიურად უწყობსუწყობდნენ ხელს თავისუფალ დებატებს. საფრანგეთსახალმა ასევემემარჯვენეობამ ჰყავსგავლენა ერთიიქონია იდენტური ახალი მემარჯვენე ჯგუფი (რომელიც უკავშირდება თულე სემინარს გერმანიაში); ეს არის პიერ ვიალის [[ ტერიდენტარიანული და პეპლესხვა |Terreმემარჯვენე-ნაციონალისტური etმოძრაობების Peuple]], რომელიც ოდესღაც განუყოფელი ნაწილი იყო ალინ დე ბენოისტის GRECE-განჩამოყალიბებაზე. <ref name="online">Simon Bornschier, "Why a right-wing populist party emerged in France but not in Germany: cleavages and actors in the formation of a new cultural divide." ''European Political Science Review'' 4.1 (2012): 121–145. [http://doc.rero.ch/record/297782/files/S1755773911000117.pdf online]</ref>
 
ახალი მემარჯვენეების შთაგონების წყარო იყო გერმანიის [[კონსერვატიული რევოლუცია|კონსერვატიული რევოლუციური მოძრაობა]] მე-20 საუკუნის პირველ ნახევარში. ისინი უპირისპირებოდნენ [[ნეომარქსიზმი|ნეომარქსიზმს]] და [[ახალი მემარცხნეები|ახალ მემარცხნეებს]], თუმცა აღიარებდნენ, რომ მემარცხენე მოძრაობა 1960-იან წლებში წარმატებული აღმოჩნდა კულტურის ცვლილებაში, ამიტომაც მათი სტრატეგიების და მეთოდების გადმოღებას ისახავდნენ მიზნად. ახალი მემარჯვენეების მოძრაობაზე გავლენა იქონია ნეომარქსისტი ფილოსოფოსის, [[ანტონიო გრამში]]ს სოციალ-კულტურულმა იდეებმა. ზოგი ახალი მემარჯვენე თავს „მემარჯვენე გრამშიანელსაც“ უწოდებდა. მიზნების მისაღწევად, ისინი იყენედნენ „[[მეტაპოლიტიკა]]ს“, რაც ითვალისწინებს საზოგადოების შეცვლას გრძელვადიან პერსპექტივაში კულტურული და იდეოლოგიური გავლენის გაძლიერებით პოლიტიკური კამპანიების და სახელმწიფო თანამდებობების დაკავების ნაცვლად. ახალი მემარჯვენეები უპირისპირდებოდნენ [[მულტიკულტურალიზმი|მულტიკულტურალზმს]] და ერთ საზოგადოებაში სხვადასხვა კულტურების შერევას, ასევე [[ლიბერალური დემოკრატია|ლიბერალურ დემოკრატიას]] და [[კაპიტალიზმი|კაპიტალიზმს]]. ისინი საზოგადოებას სთავაზობდნენ „ორგანული დემოკრატიის“ ლოკალიზებულ ფორმას, ოლიგარქიის ელემენტების ამოძირკვის განზრახვით. ისინი პანევროპული იდენტობის და კულტურის გამოცოცხლებას ცდილობდნენ [[არქეოფუტურიზმი|არქეოფუტურისტული]] ან ნეორეაქციული „რევოლუციური კონსერვატიზმის“ მეთოდებით, რა დროსაც ასევე მხარს უჭერდნენ ცალკეული რეგიონების ეთნიკური ჰომოგენურობის შენარჩუნებას და იცავდნენ ყოველი ჯგუფის უნიკალურობას და უფლებას დაიცვას თავისი მიწა და რეგიონი [[ეთნოპლურალიზმი|ეთნოპლურალისტული]] პოზიციებიდან.
 
=== გერმანია ===
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ახალი_მემარჯვენეები_(პოლიტიკა)“-დან