ნიკოლოზ ბარათაშვილის ქუჩა: განსხვავება გადახედვებს შორის

თანამედროვე ნიკოლოზ ბარათაშვილის ქუჩა იქცა განივ სატრანსპორტო მაგისტრალად, რომელიც აკავშირებსს გრძივად გაშენებული ქალაქის მარცხენა და მარჯვენა მხარეებს. სამუშაოების მიმდინარეობის დროს აღმოჩნდა ქალაქის ერთ-ერთი კარის — დიღმის კარისა და სათოფურებით აღჭურვილი ძველი ციხის კედლის ფრაგმენტები. თბილისური სახლების რეკონსტრუქციისას შენარჩუნებულია ძველი იერი და ტრადიციული აივნები. ნიკოლოზ ბარათაშვილის ქუჩის მარჯვენა მხარესაა: ფეშენებული რესტორანი „მუხრანთუბანი“ (1981, არქიტექტორი შოთა ყავლაშვილი) ; მარიონეტების თეატრი (ახლანდელი თეატრ-სტუდია [[რევაზ გაბრიაძე|რევაზ გაბრიაძის]] ხელმძღვანელობით) ; სტილიზებული ჩარდახ-მოსაცდელი „კონკა“ ; [[ბავშვთა სურათების გალერეა|ელენე ახვლედიანის სახელობის ბავშვთა სურათების გალერეა]], რომლის გვერდით ფასადზე, [[იოანე შავთელის ქუჩა|იოანე შავთელის ქუჩის]] მხარეა, ჩასმულია დიდი ბარელიეფი ქალაქურ თემაზე; [[ფიროსმანი]]ს ნახატის მიხედვით გამოძერწილი „მეეზოვე“ (მოქანდაკე [[ელგუჯა ამაშუკელი]]); სკულპტურული კომპოზიცია „[[ბერიკაობა]]“ (მოქანდაკე ა. მონასელიძე, არქიტექტორი გ. ჯაფარიძე), ქუჩაზე დგას [[იოანე პეტრიწი]]სა (მოქანდაკე დ. მიქატაძე, არქიტექტორი რ. ბერიძე) და შოთა ყავლაშვილის (მოქანდაკე თ. კიკალიშვილი, არქიტექტორი ი. ყავლაშვილი) ძეგლები.

 

 

==გლდანი==