ტოსკანის დიდი საჰერცოგო: განსხვავება გადახედვებს შორის

ეტრურიამ ათი წელიც ვერ იარსება. ფონტენებლოს ხელშეკრულებით (1807 წლის 27 ოქტომბერი) ეტრურია საფრანგეთმა შეიერთა. მოლაპარაკებები მიმდინარეობდა საფრანგეთსა და ესპანეთს შორის და ეტრურიის რეგენტი საერთოდ უგულებელყოფილი იყო. მას მხოლოდ ის აცნობეს, რომ [[1807]] წლის 23 ნოემბერს მას შვილის სამეფოს დატოვება მოუწევდა. მარია ლუიზა და მისი სამეფო კარი ქვეყნიდან 10 დეკემბერს გაემგზავრა. [[1808]] წლის 30 მაისს საფრანგეთმა ოფიციალურად შეიერთა ეტრურია. ხელისუფლება გადაეცა „განსაკუთრებულ ხუნტას“ გენერალ ჟაკ-ფრანსუა მენუს მეთაურობით. ტოსკანა დაყოფილ იქნა არნოს, ხმელთაშუაზღვისპირა და ომბრონეს დეპარტამენტებად. 1809 წლის მარტში შეიქმნა „ტოსკანის დეპარტამენტის გენერალური მთავრობა“, რომელსაც [[ნაპოლეონ ბონაპარტი|ნაპოლეონმა]] სათავეში თავისი და, [[ელიზა ბონაპარტებონაპარტი]] ჩაუყენა ტოსკანის დიდი ჰერცოგინიის სახელით.<ref>Jackson-Laufer, Guida Myrl:''Women Rulers Throughout the Ages: An Illustrated Guide'', ABC-CLIO, 1999, {{ISBN|978-1-57607-091-8}}, p 142</ref><ref>H. A. L. Fisher, "The French Dependencies and Switzerland", in A. Ward ''et al.'' (eds.), ''Cambridge Modern History, IX: Napoleon'' (Cambridge, 1934), pგვ. 399.</ref>