არაბული ენა: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary იარლიყები: რედაქტირება მობილურით საიტის რედაქტირება მობილურით |
||
ხაზი 42:
ლიტერატურული არაბული ენა ერთიანია. არაბულის კლასიკური ფორმა ჩამოყალიბდა V-VI სს-ის ისლამამდელი [[პოეზია]]ში და VII ს-ის [[ყურანი]]ს ენაში. არაბული ენის უძველესი წერილობითი ძეგლებია საბეური ანბანით (ძვ.წ. V - ახ.წ. IV სს.) შესრულებული სამუდის, ლიხიანის და საფის წარწერები, ნაბატეური დამწერლობით (IV ს.) შესრულებული ნებარული წარწერები და სხვა. კლასიკური არაბულის უძველესი წერილობითი ნიმუშია არაბული გრაფიკით გაფორმებული ყურანი (VII ს.).
1. َ - ეს ნიშანი თუ რომელიმე ასო-ბგერის ზემოთ შეგხვდებათ ეს ასო წაიკითხება დამარცვლულად.
მაგ:بَ -ეს წაიკითხება როგორც ასე "ბე" ხოლო ნიშნის გარეშე უბრალოდ ასე "ბ"
ამ ნიშანს ჰქვია "ფათჰე"
2. ِ - ეს ნიშანიც წინა ნიშნის მსგავსია თუმცა თუ ეს ნიშანი რომელიმე არაბული ასო-ბგერის ქვემოთ შეგხვდებათ. თუ სადმე შეგხვდებათ მაშინ ასე წაიკითხება بِ- "ბი" ხოლო ნიშნის გარეშე უბრალოდ "ბ"
ამ ნიშანს ჰქვია "ქესრე"
3. ُ - ესეც არაბული ნიშანია,თუ ეს ნიშანი რომელიმე ასოს თავზე შეგვხვდებათ მაშინ ეს ასო წაიკითხება ასე: بُ- "ბუ"
ხოლო ნიშნის გარეშე უბრალოდ "ბ"
ამ ნიშანს ჰქვია "ზემმე"
== ლექსიკა ==
| |||