კონფლიქტს წინ უსწრებდა 1960-იანი წლების ბოლოდან იორდანიასა და მის ტერიტორიაზე განთავსებულიგანთავსებულ პგო-ს დაჯგუფებებს შორის მზარდი დაძაბულობა, რომელსაც ორი ძირითადი მიზეზი ჰქონდა: პგო-ის თავდასხმები იორდანიის საზღვრებიდან ისრაელზე, რასაც ისრაელის საპასუხო დარტყმები სდევდა თან, და პგო-ის მცდელობა შეექმნა ავტონომიური სახელმწიფოებრივი წარმონაქმნი ჩრდილოეთ იორდანიაში. იორდანიის მეფე [[ჰუსეინი (იორდანია)|ჰუსეინი]] თვლიდა, რომ პგო-ის არსებობა იორდანიის ტერიტორიაზე საფრთხეს უქმნიდა მის მმართველობას და, ზოგადად, მონარქიას. 1970 წლის გაზაფხულიდან იორდანიელ სამხედროებსა და პალესტინელებს შორის შეტაკებები გახშირდა. ივნისში ძალადობის მნიშვნელოვანი ესკალაცია მხოლოდ მეფე ჰუსეინის პირადი ჩარევით შეჩერდა,<ref name="Shlaim">Shlaim, Avi (2008). Lion of Jordan: The Life of King Hussein in War and Peace. Vintage Books. — გვ. 316-326.</ref> თუმცა იორდანიის მთავრობამ და პგო-ის ლიდერმა [[იასირ არაფატი|იასირ არაფატმა]] საბოლოო შეთანხმებას ვერ მიაღწიეს. სპონტანური შეტაკებები იორდანიელ ჯარისკაცებსა და პალესტინელ მებრძოლებს შორის კვლავ გრძელდებოდა.<ref name="EAIC">Fahrer, Chuck (2008). "Black September". In Tucker, Spencer C. (ed.). The Encyclopedia of the Arab-Israeli Conflict: A Political, Social, and Military History. Vol. 1. ABC-CLIO. ISBN 9781851098422. — გვ. 223-224.</ref>
