იოსებ დავითაშვილი: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''იოსებ სიმონის ძე დავითაშვილი''' (დ. [[1 {{OldStyleDate|13|ივლისი]]|1850|1}}, [[1850გარდატენი]], ახლანდ. [[გარდატენიგორის მუნიციპალიტეტი]] – გ. [[13 {{OldStyleDate|25|მარტი]], [[|1887]]|13}}, [[თელავი]]) — ქართველი პოეტი. დაიბადა ყმა გლეხის ოჯახში. მან ხანმოკლე შემოქმედებითი მოღვაწეობის განმავლობაში ([[1872]]-[[1887]] წწ.) რამდენიმე ათეული ლექსი დაწერა. ლექსების პირველი კრებული „სტვირი“ 1880 წელს გამოაქვეყნა. მისი მოქალაქეობრივ-პატრიოტული ლირიკა „[[თერგდალეულები|თერგდალეულთა]]“ ზეგავლენას განიცდისგანიცდიდა („წუთისოფელში ცხოვრება“, „ახალ მოლექსეს“, და„მოხუცის სხვ.სინანული“). პოეტის ზოგიერთი ლექსი სიმღერად იქცა („სამშობლო“; „მუშის სიმღერა“; „ბედის წყარო“ და სხვ.). ლექსების ცოცხალი სასაუბრო მეტყველება, გულწრფელობა და უშუალობა („მუშის სიმღერა“, „გლეხი და თავადი“, „ბედის წყარო“, „თუნდ ვკვდებოდე“) პოეტის შემოქმედებას ხალხურ პოეზიასთან აახლოებს. დავითაშვილს დიდად აფასებდნენ [[ილია ჭავჭავაძე|ილია]] და [[აკაკი წერეთელი|აკაკი]].