ჩიჯავაძეთა სათავადო: განსხვავება გადახედვებს შორის

ჩიჯავაძეების სათავადოში, მთლიანად თუ ნაწილობრივ, შემდეგი სოფლები შედიოდა: 1. [[დაფნარი]], 2. [[დაბლა გომი]], 3. [[გომ-მუხაყრუა]], 4. [[მთისძირი]], 5. [[შუამთა]], 6. [[ვანი|სებეკა]], 7. [[ციხესულორი]], 8. [[ვანი]], 9. [[სალხინო]], 10. [[ტობანიერი]], 11 [[დიხაშხო]] (ნაწილობრივ), 12. [[საპრასია]], 13. [[ისრითი]], 14. [[დვალიშვილები (სოფელი)|დვალიშვილები]] (ნაწილობრივ), 15. [[ზენობანი]], 16. [[ციხისუბანი]] (ნაწილობრივ), 17. [[გადიდი]], 18. [[ბზვანი]] (ნაწილობრივ), 19. [[ინაშაური]] (ნაწილობრივ), 20. [[ყუმური]] (საპაიჭაო), 21. [[საყულია]] (ნაწილობრივ), 22. [[ონჯოხეთი]]. ასევე ჩიჯავაძეები ადგილ–მამულებს ფლობდნენ შემდეგ სოფლებში: [[ჭყვიში]], მუღრუნეთი, მაჭარეული, [[ამაღლება]], [[ბჟღოლნარი]] და [[ზამთაროული]].

ჩიჯავაძეების რეზიდენცია სებეკაში[[საბეკა|საბეკაში]] იყო. აქ იჯდა სათავადოს უფროსი. აქ ჰქონდა მას სასახლე, ციხე სიმაგრე და კარის ეკლესია. სასახლე აგებული იყო მაღალ გორაზე, მდინარე სულორ[[სულორი (მდინარე)|სულორის]] რიონის შესართავთან ახლოს და გადაყურებდა ამ მდინარეთა ხეობას. ჩიჯავაძეთა სახლიკაცები განლაგებული იყვნენ ვანს, ჭინჭველაურს („ბზვანისბზვანის თავზე“თავზე), ისრითსა და ამაღლებაში. საბეკას ციხის გარდა, ჩიჯავაძეები ფლობდნენ აგრეთვე [[ციხესულორი|ციხესულორის]], ქვედა ვანის და საპაიჭაოს (ყუმურის) ციხე სიმაგრეებს.

საგვარეულო სასაფლაო ჰქონდათ ვანის ეკლესიაში, რომელიც [[მიქაელ მთავარანგელოზი|მთავარანგელოზ მიქაელის]] სახელზე იყო აშენებული. ეს ძველი ეკლესია, რომელიც საჩინოში ჩიჯავაძეების დამკვიდრებამდე იყო აგებული, ამ საგვარეულომ თავის სამარხად გაისაკუთრა. ჩიჯავაძეებმა მას ჩრდილოეთით ეკვდერი მიაშენეს, სადაც „ყოფილა დახატული მაშენებელი ეკვდრისა და სხვა პირნიც ჩიჯავაძეების გვარისა, მაგრამ მათი წარწერები აღარ ჩანან“. ეს ეკვდერი იყო ჩიჯავაძეების საძვალე.

ჩიჯავაძეთა ყმა–გლეხები იყვნენ: ნიკოლეიშვილები, ტყეშელაშვილები, ხუხუშვილები, მჟავანაძეები, ნიკოლაძეები, აბრამიძეები, ჯულაყიძეები, მხეიძეები, გურგენაძეები, ქამუშაძეები, ცხადაშვილები, ნამიჭეიშვილები, [[გიორგაძეები]], ბაღდავაძეები, მორჩილაძეები, ჩხირაძეები, გოგაძეები, კორძაძეები, [[ჩუბინიძეები]], ბურკაძეები, მახარაძეები, კალმახელიძეები, ხატისკაცები, [[გაბუნიები]], ფანცულაიები, ცხადაშვილები, ნიკოლეიშვილები, ტყეშელაშვილები, ხუხუშვილები, ნამიჭეიშვილები და სხვა.

ჩიჯავაძეების აზნაურები იყვნენ: ზაალიშვილები[[ლორთქიფანიძეები]], ფარემუზაშვილები, მაკარაძეები[[ახვლედიანები]], გოგორიშვილები, რატიძეები, [[ჩხეიძეები]], ლორთქიფანიძეებისანადირაძეები, შათირიშვილებიჟვანიები, ახვლედიანები (ვანის)მაკარაძეები, ჩახუნაშვილები, სანადირაძეებიშათირიშვილები, ჟვანიებიზაალიშვილები, ფარემუზაშვილები და სხვა.

მე-16 საუკუნის მიწურულს ჩიჯავაძეები აქტიურად მონაწილეობენ იმ ბრძოლაში, რომელიც [[როსტომი (იმერეთის მეფე)|როსტომ იმერთა მეფესა]] და მის წინააღმდეგ ამხედრებულ [[გიორგი II გურიელი|გიორგი II გურიელს]] შორის წარმოებს. ამ ბრძოლაში ერთი ჩიჯავაძე როსტომის მხარეზე ჩანს, მეორე – გურიელის და მის მიერ იმერეთის ტახტის პრეტენდენტად წამოყენებულ ბაგრატ თაიმურაზის ძისა. როცა გურიელმა გაიმარჯვა, მეფესთან ერთად მისი მომხრე ჩიჯავაძეც განდევნა და სათავადოს უფროსად „სხუა ჩიჯავაძე“ დასვა. არ ვიცით რა დღე დაადგა გურიელის მომხრე ჩიჯავაძეს, როცა 1590 წელს როსტომმა ტახტი დაიბრუნა.