რაინჰაიტსგებოტი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ამ კანონს 500 წლიანი ისტორია აქვს და მასთან დაკავშირებით რამდენიმე ფაქტი უნდა აღინიშნოს. ბავარიის კანონი „ლუდის სისუფთავეზე“ [[1516]] წლიდან ერთ-ერთ უძველეს კანონად ითვლება, რომელიც ოდესმე დაწესებულა საკვებ პროდუქტებზე. შემდეგ კანონი ნაციონალურ ჭრილში გადაიყვანეს და „გერმანული კანონი ლუდის სისუფთავეზე“, საბოლოოდ კი „კანონი ლუდის წარმოებაზე“ დაარქვეს. ევროპის ბაზრის ლიბერალიზაციის დროს, კანონი მთლიანად ევროპაზე გავრცელდა. ინგრედიენტები შევიდა სახელით „დაშვებული ინგრედიენტები“, რომელშიც ლუდი დაცულია როგორც „ტრადიციული კვების პროდუქტი“. ბავარიელებისთვის სამწუხაროდ, ლუდის სისუფთავეზე კანონი ნაპოვნია [[თიურინგია]]შიც, რომელიც 82 წლით გვიან გამოსცეს, ვიდრე ბავარიაში. ჯერ კიდევ [[1351]] წელს ქ. [[ერფურტი|ერფურტში]] გამოცემული იყო შიდა წესდება თუ როგორ უნდა დამზადებულიყო ლუდი მკაცრად განსაზღვრული ინგრედიენტებით. [[მიუნხენი]]ს მუნიციპალიტეტმა ლუდის წარმოებაზე კონტროლი [[1363]] წელს დაიწყო. პირველი ცნობა, რომ ლუდის ხარშვისას უნდა გამოეყენებინათ მხოლოდ ქერი, სვია და წყალი [[1453]] წლით თარიღდება. ამ დროისათვის თიურინგიაში კანონი უკვე 20 წლის მიღებული იყო. [[1434]] წელს მიღებული კანონი ვაისენზეში (თიურინგია) გამოიცა და შუა საუკუნეების რუნებურგში [[1999]] წელს ერფურტთან ახლოს იქნა ნაპოვნი.