ზამბოანგა: განსხვავება გადახედვებს შორის

|მმართველის ტიპი = ქალაქის მერი

ზამბოანგა მდებარეობს ამავე სახელწოდების ნახევარკუნძულის სამხრეთ დაბოლოებაზე. იგი მანილიდან დაშორებულია 460 საზღვაო მილით, ხოლო ინდონეზიის ქალაქ მენადოდან[[მენადო]]დან 345 მილით. ქალაქ სებუდან[[სებუ]]დან 372 მილი აშორებს, ხოლო ქალაქ დავაოდან[[დავაო]]დან — 340. ქალაქის ტერიტორიას გარს არტყავს [[სულუს ზღვა]] დასავლეთიდან, [[სულავესის ზღვა]] და [[ბასილანის სრუტე]] სამხრეთიდან, ხოლო [[მოროს ყურე]] — აღმოსავლეთიდან.

ქალაქი მდებარეობს რამდენიმე მიმდებარე პატარა კუნძულზეც, რომელთა შორის ყველაზე ცნობილია გრეიტ-სანტა-კრუსი. იგი დასვენებისთვის კარგი ადგილია და მდებარეობს ქალაქიდან კატერით საათნახევრის სავალზე. კუნძული ცნობილია ე. წ. ვარდისფერი„ვარდისფერი ქვიშის“ პლაჟით. ქვიშს ფერი მიიღება მოწითალო ან ვარდისფერი ფერის მარჯნის ქერქებით.

[[XIII საუკუნე|XIII საუკუნის]] დასაწყისში ქალქი ატარებდა სახელწოდებას ხამბანგანი, რომელიც იტარგმნება, როგორც „ყვავილების ქალაქი“. თავდაპირველად აქ ხდებოდა მალაიელების განსხვავებული ეთნიკური ჯგუფების მიგრაცია კუნძულ [[სულუ]]დან, რომელთა წინაპრებიც, თავის დროზე მოვიდნენ კუნძლ მალაკიდან. [[XV საუკუნე|XV საუკუნიდან]] სულს რეგიონში და მინდანაოზე გავრცელდა [[ისლამი]]. ქალაქი შევიდა [[სულუს სასულთნო]]ს შემადგენლობაში. ესპანელები აქ გამოჩდნენ [[1596]] წელს, რომლებიც იძლებულები იყვნენ შებრძოლებოდნენ მოროს ხალხს, ადგილობრივ მუსულმანებს, რომლებიც კოტაბატოს რაიონში ცხოვრობდნენ. ამ რაიონში, [[1635]] წელს ფილიპინების გენერალ-გუბერნატორ ხუან სერეს და სალამანკას მმარტველობის პერიოდში გადმოასახლეს 300 ჯარისკაცი [[მეხიკო]]დან. მათ ხელმძღვანელობდა კაპიტანი ხუან დე ჩავესი. კუნძულის ყველაზე სამხრეთ ნაწილში, ბასილანის ყურის ნაპირზე ააგეს ციხესიმაგრე სან-ხოსე, რომელიც აკონტროლებდა მუსულმან მეკობრეებს. აღნიშნული ციხესიმაგრის დაარსება საფუძვლად დაედო ქალაქ ზამბოანგას.

მომდევნო [[1636]] წელს ესპანელებმა გაიმარჯვეს ტაგალ მეკობრეებზე. [[XVIII საუკუნე]]ში ქალაქში აქტიურად დაიწყეს მოღვაწეობა იეზუიტმა მისიონერებმა. ამავე პერიოდში მანილის გუბერნატორის ფერნანდო დე ბუსტილიო ბუსტამანტე ი რუედას ბრძანებით დაანგრიეს ძველი ციხესიმაგრე და ააშენეს ახალი. ამავე საუკუნეში ზამბოანგა ესპანელების მთავარი სამხედრო-საზღვაო ბაზა იყო ფილიპინების სამხრეთ ნაწილში.

[[ამერიკა-ესპანეთის ომი|ესპანელების ამერიკელებთან ბრძოლის]] დროს, ზამბოანგა იყო ესპანეთის ჯარების მთავარი დასაყრდენი და მათ ქალაქი დატოვეს მხოლოდ [[1899]] წელს.

ქალაქს აქვს ეპიტეტებიეპითეტები „ულამაზესი ზამბოანგა“ და „აზიის ლათინური ქალაქი“. მის უძველეს მოსახლეებს შეადგენენ [[მალაიელები]], რომელებიც აზიის კონტინენტიდან გადასახლდნენ.

ქალაქში გავრცელებულია [[კრეოლური ენა]] და ენა [[ჩაბაკანო]], ენა რომელსაც აქვს ესპანური ლექსიკა, ხოლო სინტაქსი და გრამატიკული წესები აღებულია ადგილობრივი ენებისაგან. მრავალი ადამიანი საუბრობს ასევე [[ესპანური ენა|ესპანურად]] და [[ინგლისური ენა|ინგლისურად]].