მეტეოროიდი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ატმოსფეროში, დიდ სიჩქარეზე შემოჭრილი სხეული, ურთიერთქმედებს აირის მოლეკულებთან, რაც იწვევს გაცხელებას. ხშირად გაცხელების მიზეზად სახელდება ხახუნი, მაგრამ ტექნიკურად ეს არ შეესაბამება სიმართლეს და გამოწვეულია მცდარი ანალოგიით. მართალია ორი მყარი სხეულის ერთმანის ხახუნის დროს გაცხელდება მაგრამ ჰაერი, დიდ სიმაღლეებზე უაღრესად გაუხშოებულია, ამიტომ მხოლოდ ხახუნს არ შეუძლია მეტეორის ანთება. რეალური მიზეზი შემდეგშია, მეტეორის სიჩარე, ბევრად აღემატება ატმოსფეროს მოლეკულების სიჩქარეს (სულ მცირედ 30-ჯერ, ზოგჯერ შემთხვევებში კი 200-ჯერაც კი). ამის გამო მოლეკულები რომლებსაც ეჯახება მეტეორი, ვერ ასწრებენ დროულად გაქწევას (ისე როგორც ეს დაბალ სიჩარეებსზე ხდება). მოლეკულები ჭარბი რაოდენობიდ გროვდებიან მეტეორის წინ. მათ ემატება ახალი მოლეკულები. მეტეორის წინ ჩნდება '''შეკუმშული აირის ბალიში''' (ე.წ. '''დარტყმითი კონუსი'''), რომელიც ატმოსფეროს დაბალ ფენებში ჩასვლისას სულ უფრო და უფრო სქელდება და ცხელდება. შეკუმშვით გაცხელებული აირი მეტეორს გვერდს უვლის მაგრამ მის ადგილს ახალი იკავებს. შემკვრივებული ჰაერის "დარტყმითი ბალიში" აცხელებს მეტეორს ტემპერატურამდე, რომელებზეც ლითონი იწყებს ნათებას, ლღობას და დუღილს. მეტეორის ზედაპირი სწრაფად ორთქლდება და მხოლოდ იშვიათი მეტეორი ეხება დედამიწის ზედაპირს. იმისთვის რომ ატმოსფეროში შემავალი კოსმოსური ხომალდი მეტეორივით არ ჩაიწვას ხომალდების დასაჯდომ მოდულებს წინა მხარეს უკეთებენ ე.წ. თერმულ ფარს. მოდულებს როგორც წესი აქვთ სპეციფიურისპეციფიკური ფორმა, რომელიც ვარდნილი მეტეორების ფორმით არის შთაგონებული.